Hospice-zorg is een vorm van begeleide zorg die het mogelijk maakt dat terminaal zieke mensen zich zo comfortabel mogelijk voelen in de laatste dagen van hun leven. Zorg voor het hospice is geen vorm van gehospitaliseerde zorg die het leven van een persoon verlengt of verkort, maar in plaats daarvan pogingen doet om het plezier en de troost van een individu te maximaliseren, aangezien hun lichaam geleidelijk aan hun ziekte toegeeft. Maar er zijn nadelen die gepaard gaan met armenzorg.
Behandeling stopt met pogingen om te genezen
Het belangrijkste verschil tussen hospice-zorg en ziekenhuisopname is de mindset die wordt gebruikt bij het toedienen van behandelingen. In een ziekenhuis kunnen artsen al het mogelijke doen om het leven van een persoon te verlengen in de hoop dat er een remedie kan worden bedacht, of dat het lichaam van de persoon een opwekking ervaart en de kans op de ziekte verslaat. Wanneer een persoon of familie kiest voor zorg voor het hospice, geven ze in wezen toe dat de ziekte het leven van het individu gaat nemen. In plaats van te blijven vechten en mogelijk ongemak als gevolg van deze inspanningen te ervaren, creëert hospice zorg een comfortabele situatie die een terminaal zieke persoon in rust en comfortabel laat zijn als hun leven naar de wind gaat. Uiteindelijk kan dit een meer bevredigend einde aan het leven van een persoon bieden, maar het elimineert ook de mogelijkheid dat medicijnen of behandelingen de persoon terug kunnen brengen.
Tijdrovend en uitputtend
Terwijl een hospice-organisatie je de apparatuur zal bezorgen die nodig is om een hospice-bed te regelen en volledige verzorging voor het hospice te bieden aan de terminaal zieke persoon, valt vaak de verantwoordelijkheid om voor de zieke te zorgen op een geliefde persoon. Betaalde verpleegkundigen zijn een optie, maar ze worden vaak niet gedekt door een verzekering, terwijl de meeste kosten in verband met de zorg voor het hospice worden gedekt. Gezinsleden die ervoor kiezen om de hospice-zorg alleen te beheren, kunnen last krijgen van vermoeidheid in verband met de zorg. De taken van voeden, baden en controleren op een persoon in de armenzorg kan een voltijdse baan op zichzelf zijn. Bovendien, de taak neemt geen vakanties of weekends weg, en zal doorgaan totdat het individu sterft.
Emotionele spanning
Wanneer een gezin ervoor kiest een geliefde in de zorg voor een hospice te plaatsen, moet hij er rekening mee houden dat het individu zal sterven, meestal in of rond zes maanden. De strijd om het individu te zien sterven, zonder enige hoop op verhaal, kan emotioneel uitputtend zijn. Deze spanning kan worden verergerd door het emotionele verdriet van het moeten zorgen voor het individu, vooral wanneer de grote tijd die wordt besteed aan de zorg in het hospice ertoe kan leiden dat de verzorger de dood van de terminaal zieke persoon associeert met een gevoel van opluchting, waarbij een last wordt opgeheven hen. Caregivers kunnen ook worden gedwongen andere activiteiten uit hun routineschema te verwijderen, wat demoraliserend en stressvol kan zijn.
