Mike Tyson was een van de meest woeste en moeilijkste raken zwaargewicht vechters in de geschiedenis van het boksen. Hoewel Tyson later in zijn carrière een groot aantal problemen binnen en buiten de ring zou krijgen, trainde hij rigoureus terwijl hij de bokstrap beklom.
Krachttraining
Mike Tyson is als tiener begonnen met trainen voor de ring. Nadat zijn moeder stierf toen hij 16 was, werd Tyson een student van bokstrainer Cus D'Amato, die eerder zwaargewichtkampioen Floyd Patterson en vele andere vechters had opgeleid. Hij zag snel het enorme potentieel van Tyson en werd de surrogaatvader van Tyson. Hij zette hem ook op een zwaar trainingsschema. Een van de elementen was krachttraining. Tyson volgde een regime dat 2000 situps, 500 dips, 500 press-ups en 500 shrugs met een barbell van 30 kg omvatte. Tyson volgde dit regime zeven dagen per week.
Snelheid en duurtraining
Zoals de meeste vechters, deed Tyson zijn loopbaan 's ochtends voordat hij naar de sportschool ging om te werken aan zijn krachttraining en boksvaardigheden. Hij liep dagelijks drie mijlen om uithoudingsvermogen op te bouwen. Echter, voordat hij zijn lange run deed, deed hij interval sprints en plyometrische boxspringen. De interval-sprints hielpen snelheid en snelheid te vergroten, evenals het uithoudingsvermogen en de boxspring hielp bij het opbouwen van de kracht die zich manifesteerde in het ponsen van Tyson.
sparring
Tyson onderscheidde zich van andere boksers door het sparringwerk dat hij deed toen hij zich klaarmaakte voor een gevecht. De meeste vechters zullen twee of drie dagen sparren in de zes weken voorafgaand aan een gevecht. Tyson heeft op dagelijkse basis dubbele sessies sparring gegeven. Hij zou rond mid-dag 10 ronden sparren met een verscheidenheid aan sparringpartners en daarna 4 tot 6 ronden later in de middag doen. Het grootste probleem dat Tyson had naarmate zijn talent zich ontwikkelde, was het vinden van voldoende sparringpartners. Naarmate hij vaardiger en explosiever werd in de ring, deed hij sparringpartners pijn met zijn stoten en veel vechters vreesden met hem in de ring te gaan.
Latere jaren
Veel vecht fans waren gebiologeerd door de neiging van Tyson voor het leveren van knock-outs op een consistente basis. Ze dachten dat hij gewoon van nature begaafd was en dat hij in de ring kon stappen en zijn macht kon tonen wanneer hij maar wilde. Tyson gooide 37 opeenvolgende overwinningen af om zijn carrière te beginnen, maar te beginnen met zijn knock-out verlies voor James "Buster" Douglas in 1990, stapte Tyson terug van zijn rigoureuze trainingsmethoden. Door zichzelf niet in training te duwen, toonde Tyson kwetsbaarheid in de ring die tegenstanders als Douglas, Lennox Lewis en Evander Holyfield uitbuitten.
