Stille plagen
Bedwantsen zijn de laatste jaren in het nieuws geweest. Na tientallen jaren waarin ze bijna zijn uitgeroeid, maken deze plagen hun comeback. Dit is slecht nieuws voor mensen. Volgens het College of Agriculture van de University of Kentucky hebben bedwantsen een 'bloedmaaltijd' nodig om te overleven en geven ze de voorkeur aan de smaak van menselijk bloed voor die van andere warmbloedige dieren. Deze miniatuurvampiers raken meestal 's nachts terwijl mensen slapen, maken een pijnloze beet en zuigen meerdere druppels bloed. Onbekend is dat besmettelijke ziekten worden overgedragen, maar bedwantsen kunnen allergische reacties op hun speeksel veroorzaken, en hun beten verlaten jeukende vlekken vergelijkbaar met mug- of vlooienbeten. Zich verstoppen op ontoegankelijke plaatsen, zich uitspreidend naar alle delen van een gebouw en in staat om maanden te gaan zonder te voeden, indien nodig, zijn ze moeilijk te vinden en te beheersen.
Zodra een besmetting onderweg is, wordt de eigenaar geconfronteerd met een moeilijk uitroeiingsproces dat de diensten van een professionele verdelger vereist. Dit moet eerder vroeger dan later worden gedaan omdat ze winterhard zijn en ze zich heel snel verspreiden.
weergave
In de buitenlucht, bedwantsen besmetten nesten van vogels, vleermuizen en andere dieren. Deze vliegende insecten, die 1/4 inch meten op de eindvervaldag, betreden een huis, motel of appartementsgebouw door zich te verstoppen in bagage, kleding of stoffen. Eenmaal op zijn plaats begonnen de bugs met reproduceren, wat ze met indrukwekkende snelheid kunnen doen. Vrouwelijke bedwantsen leggen één tot vijf kleine eitjes per dag. De jongen zijn niet groter dan een maanzaad. Eenmaal uitgekomen, volgens de School of Public Health van de universiteit van Harvard, vereist een babybedmijt of 'nimf' slechts één enkel bloedfeest om zich te vervellen en naar zijn volgende ontwikkelingsstadium te gaan, wat vijf keer vóór de volwassenheid gebeurt.
De nimfen bereiken in een maand of langer volwassenheid, afhankelijk van omstandigheden zoals temperatuur (bedwantsen houden ervan warm) en de beschikbaarheid van bloed. Uitgaande van een gemiddelde dagelijkse productie van drie levensvatbare eieren, zou eenvoudige wiskunde aangeven dat aan het eind van een week een enkele vrouw meer dan twintig eieren zou leggen. Enkele weken later, met een constante bloedtoevoer, zijn deze 20 bedwantsen volwassenen. Als de helft van hen vrouwtjes is en elk een week twintig eieren legt, betekent dit een tweede generatie nimfen van ongeveer 200, die allemaal afkomstig zijn van slechts één bedlinnen. De productie van drie generaties bedwantsen in een jaar is niet ongewoon.
Locational Spread
Bed bugs kunnen zich verspreiden van de ene kamer of appartement naar de andere door deurkozijnen, ramen of gaten of scheuren in de muren, plafonds en vloeren. Ze kunnen houten meubels vervuilen door eieren in scheuren en uitsparingen te leggen en wanneer dat meubilair wordt verplaatst, kunnen deze eieren (die jarenlang levensvatbaar blijven) op een nieuwe locatie uitkomen. Weken of maanden zonder bloed schaden deze harde insecten niet. Als gevolg hiervan, als bedwantsen worden gevonden, moet men onmiddellijk een verdelger raadplegen.
