Terwijl acteergedrag vaak voorkomt bij de meeste 3-jarige kinderen, ontmoedigt een kalme, snelle ouderreactie negatief gedrag. Preventie en versterking van positief gedrag zijn de beste interventies; Periodiek handelen is echter nog steeds onvermijdelijk, ongeacht hoe waakzaam de ouder is. Maak kennis met verschillende strategieën om met problematisch peutergedrag om te gaan.
Driftbuien
Er ontstaat een driftbui wanneer een volwassene een driemaandelijkse afkeer begrenst. De driftbui is een uitdrukking van frustratie en woede, evenals een middel om te manipuleren. Reageer op de driftbui van een peuter door scherpe of gevaarlijke voorwerpen uit de buurt te verwijderen. Negeer de driftbui van het kind omdat elke aandacht, of het nu woede of gelach is, dit negatieve gedrag alleen maar zal versterken. Zodra het kind is gekalmeerd, vertel hem dat je trots op hem bent omdat je kalmeert. Inlevingsvermogen door te stellen dat we soms allemaal dingen horen die we niet leuk vinden; leg uit dat, hoewel je begrijpt dat hij verdrietig was, het gooien van een driftbui geen goed gedrag is. Na verloop van tijd zal uw kind leren dat driftbuien een ineffectieve manier zijn om zowel zijn gevoelens te beheersen als om u te manipuleren.
bijten
Voor een peuter is bijten een uiting van frustratie, een manier van communiceren of een zelfstimulerende gewoonte. Leer uw kind om gevoelens uit te drukken op een andere manier dan bijten, bijvoorbeeld door verbaal gevoelens uit te drukken of een foto te maken van hoe zij zich voelt. Zoek naar signalen dat je kind gefrustreerd raakt en help hem zijn gevoelens te labelen door uitspraken te doen zoals: "Het lijkt erop dat je boos wordt."
Slaan
Gefrustreerde peuters slaan lichamelijk uit, omdat ze ineffectieve probleemoplossers zijn; rustiger middelen om problemen op te lossen zijn voor hen niet vanzelfsprekend. Als uw kind een ander kind raakt, moet u het slachtoffer onmiddellijk uit de situatie verwijderen. Zet het kind in een time-out; alleen de tijd zal haar waarschijnlijk helpen kalmeren. Ouders moeten rolmodellen in de omgeving van het kind identificeren die agressief gedrag kunnen modelleren en met het gezin kunnen werken als een eenheid om woede te beheersen zonder fysieke agressie.
Back-Talk
Een 3-jarig kind dat leert zijn onafhankelijkheid uit te drukken, doet vaak aan back-talk wanneer hij het oneens is met ouderlijke regels. Negeer ruggespraak om je macht over de peuter te versterken; ruzie maken met het kind stuurt een onbedoeld bericht dat uw grenzen verhandelbaar zijn. Prijs uw kind op momenten dat hij de ouderlijke regels en grenzen volgt zonder terughoudendheid. Uw kind zal uiteindelijk leren dat een positieve reactie lofprijzing oplevert, en achterlijk praten is een ineffectieve verspilling van zijn tijd.
