Het vaststellen van de beste voogdijregelingen voor een kind moet per geval worden bereikt, volgens de Amerikaanse afdeling familierecht. Wat ideaal is voor een kind - en ouders - kan in één geval ongepast zijn in een andere situatie. Alle staatswetten kennen verschillende opties bij het bepalen van de voogdijregelingen voor een kind. Deze statuten stellen ouders in staat om te proberen te onderhandelen en akkoord te gaan met een passende voogdijovereenkomst. Bij het niet bereiken van een dergelijke overeenkomst stelt de rechtbank een bewaarnemingsprogramma vast dat de rechter het meest geschikt acht.
Legal Custody
Wettelijke bewaring verwijst naar dat element van een bewaringsarrangement of -order dat ingaat op de manier waarop belangrijke levensbeslissingen voor een kind worden genomen, volgens de Cornell Law School. Er is alleen een voogdijschap als alleen de ouder het gezag krijgt om beslissingen te nemen voor een kind. Gezamenlijke wettelijke bewaring vertegenwoordigt de situatie waarin beide ouders gelijkelijk delen in de besluitvorming voor de minderjarige. Belangrijke beslissingen over het leven omvatten zaken die verband houden met religie, onderwijs en gezondheidszorg.
Gezamenlijke wettelijke bewaring is de beste regeling in omstandigheden waarin beide in staat zijn om verantwoorde beslissingen te nemen voor het kind. Enige wettige hechtenis heeft de voorkeur wanneer slechts één redelijke ouder zinvolle beslissingen kan nemen. Als een van de ouders bijvoorbeeld opgesloten zit, een slechte gezondheid heeft of werkt onder een verslaving, is alleenhechtenis een voorkeursregeling.
Joint Residential Custody
Gezamenlijke bewaring door bewaring wordt iets anders gedefinieerd dan de ene staat in de andere. Een gunstige regeling in veel gevallen, gemeenschappelijke bewaring in bewaring houdt meestal het vestigen van een hoofdverblijfplaats voor het kind met een ouder, volgens Cornell Law School. De niet-verzorgende ouder geniet van wat vaak wordt gedefinieerd als redelijke en regelmatige ouderschapstijd of een bezoek aan het kind. De regeling staat het kind toe om een stabiele thuisbasis te handhaven en een zinvolle relatie met beide ouders te onderhouden.
Gedeelde residentiële bewaring
Gedeelde residentiële hechtenis bestaat wanneer beide ouders een verblijf voor een kind een substantieel gelijk aantal van de tijd verschaffen. Het belangrijkste voordeel is dat het kind evenveel geniet van het gezelschap van beide ouders. Gedeelde huisbewaring is een positieve regeling in gevallen waarin beide ouders redelijk dicht bij elkaar wonen. Nabijheid is belangrijk in een gedeelde bewaringsregeling voor bewaring om gemakkelijke toegang tot de school van het kind en andere door het kind bezochte locaties te verzekeren.
Enige residentiële bewaring
Enige bewaring tijdens bewaring is de beste regeling voor een kind wanneer een van de ouders geen significante zorg voor het kind kan bieden, volgens de afdeling Amerikaanse familierecht. In een extreem geval kan een van de ouders bijvoorbeeld een aanzienlijk slechte gezondheid hebben of zelfs in de gevangenis zitten. Bij afwezigheid van een extreme situatie heeft de niet-verzorgende ouder waarschijnlijk recht op ouderschap of bezoek.
Vogelnest
Een relatief nieuw concept in verband met bewaring in bewaring wordt vogelnest genoemd, volgens All Academic Research. Door het nestelen van vogels kan het kind de hele tijd in één huis verblijven. De ouders fietsen in en uit het huis volgens een vooraf bepaald schema. Dit type arrangement biedt het kind complete woonstabiliteit.
