Een bunion is een dislocatie van het eerste metatarsophalangeale of grote teengewricht dat voornamelijk voorkomt in door de schoen gedragen populaties. Het American College of Foot & Ankle Orthopedics & Medicine (ACFAOM) suggereert dat oneigenlijk schoeisel de oorzaak kan zijn van bunions bij hardlopers.
Anatomie
De American Podiatric Medical Association (APMA) stelt dat een bunion een brok benig en zacht weefsel is dat zich aan de basis van de grote teen bevindt. Een bunion ontwikkelt zich van een aandoening die 'hallux valgus' wordt genoemd, wat een chronische afwijking is van de grote teen naar de middellijn van de voet. Na verloop van tijd, met deze aanhoudende afwijking, raakt de basis van de grote teen ontstoken en ontwikkelt zich een prominente schok.
Oorzaken
Volgens het ACFAOM omvatten mogelijke oorzaken van eeltknobbels voetfunctieafwijkingen, ongepast schoeisel, beroepsrisico's, inflammatoire gewrichtsaandoeningen, genetische factoren en een discrepantie in de ledemaatlengte van de ledematen. Het ACFAOM suggereert dat hardlopers het meest vatbaar zijn voor bunionvorming als gevolg van het dragen van ongepast schoeisel, dat wil zeggen schoeisel dat te smal is, vooral in de teendoos waar tenen kunnen worden samengedrukt.
Schoeisel
Sport-podoloog Dr. Ray McClanahan leidt zijn patiënten op over de valkuilen van conventioneel schoeisel, vooral over de schadelijke effecten van tapse teendozen die te vinden zijn in de meeste hardloopmodellen. Hij heeft ook bijdragende factoren voor vervorming van de bunion in conventioneel schoeisel geïdentificeerd.
hardlopen
Vanwege de toegenomen krachten die op de voet inwerken, en vanwege de repetitieve aard van de activiteit en de wrijving die daarmee gepaard gaat, lopen lopers meer kans pijn of ongemak te ervaren van hun eeltknobbels. Gelukkig zijn er een aantal conservatieve zorgopties beschikbaar voor de hardloper die een operatie wil vermijden en toekomstige voetproblemen wil voorkomen.
Behandeling
Dr. McClanahan stelt dat patiënten met bunion misvormingen gunstig reageren op conservatieve behandelmethoden, waaronder het gebruik van een teen spacer om alle tenen - niet alleen de grote teen - te herpositioneren in hun natuurlijke anatomische posities. McClanahan stelt voor om bewegingsoefeningen te introduceren om de grote teen in een adduct-positie te manipuleren (de tegenovergestelde richting van de manier waarop deze afwijkt) en schoenen te selecteren met een teendoos die breed genoeg is om plaats te bieden aan de afstandhouder of bunion-spalk.
