In 1875 bleken bloedstolsels in het hart beroertes te veroorzaken. Er werd vastgesteld dat bloedstolsels niet alleen in staat waren om zich in slagaders en aders te ontwikkelen, maar ook in het hart. Een bloedstolsel in het hart - ook wel cardiogene embolie genoemd - kan dodelijk zijn. Bloedstolsels kunnen naar de hersenen gaan, de bloedtoevoer afsluiten en een beroerte veroorzaken. Een beroerte afkomstig van een bloedstolsel in het hart wordt geclassificeerd als een ischemische beroerte. Het resultaat is de dood van hersencellen, zwelling en daaropvolgende hersenschade.
Oorzaken
Bloedstolsels in het hart worden veroorzaakt door atriale fibrillatie - een aandoening waarbij de bovenste kamers van het hart onregelmatig en snel kloppen, waardoor het bloed zich verzamelt en uiteindelijk stolt. Congestief hartfalen kan ook leiden tot cardiale stolselvorming. Met deze aandoening wordt het pompvermogen van het hart aangetast en beweegt het bloed langzaam, waardoor stolsels kunnen ontstaan. Een bloedstolsel in het hart kan ook worden veroorzaakt door infectie van de hartkleppen of na chirurgische implantatie van een kunstmatige klep. Bovendien is er, wanneer het hart is beschadigd - zoals na een hartaanval - er een verhoogd risico op het ontwikkelen van een bloedstolsel.
Tekenen en symptomen
Wanneer het bloedstolsel zich in het hart bevindt, zijn er geen duidelijke tekenen en symptomen die een persoon zal vertonen vanwege het stolsel zelf. Het is wanneer het stolsel afbreekt, verlaat het hart en reist naar de hersenen dat de effecten van het stolsel aanzienlijk merkbaar worden. De tekenen en symptomen van een beroerte gerelateerd aan bloedstolsels variëren afhankelijk van het gebied van de getroffen hersenen. Er is ook de mogelijkheid dat meerdere gebieden worden beschadigd. In de meeste gevallen gebeuren er plotseling streken en ontstaat er binnen enkele minuten hersenbeschadiging. Veelvoorkomende tekenen en symptomen van een beroerte als gevolg van een hartstolsel omvatten gevoelloosheid of verlamming - vaak aan de ene kant van het lichaam - hoofdpijn, verlies van evenwicht, moeite met zien en horen, evenals problemen met spreken, schrijven en denken.
Diagnose
Diagnostische technieken voor het vinden van bloedstolsels in het hart omvatten transesofageale echocardiografie of TEE en cardiale magnetische resonantie beeldvorming of cardiale MRI. Een TEE biedt een voordeel ten opzichte van traditionele echocardiogrammen door de structuren van het hart beter te evalueren en duidelijkere beelden te produceren. Volgens Dr. Abdulla M. Abdulla van theheartsite.com is TEE zeer nauwkeurig bij het lokaliseren van bloedstolsels in de kamers van het hart. Cardiale MRI biedt een niet-invasieve testmethode en produceert beelden in realtime om mogelijke stolsels te identificeren.
het voorkomen
Om te voorkomen dat bloedstolsels in het hart zich ontwikkelen, moeten de onderliggende aandoeningen die deze veroorzaken effectief worden behandeld. Deze aandoeningen omvatten atriale fibrillatie, hartfalen, hartaanval en valvulaire aandoeningen. Volgens de American Heart Association kan het risico op deze aandoeningen worden verlaagd door regelmatig controles uit te voeren en met uw arts te praten over het nemen van preventieve maatregelen tegen hartaandoeningen, zoals dieet, lichaamsbeweging en gezond gedrag van de levensstijl. Als zich een hartaanval voordoet, kunnen bloedplaatjesaggregatieremmer - namelijk aspirine en clopidogrel - na de gebeurtenis bloedstolsels voorkomen. Mensen met hartklepaandoeningen of kunstmatige kleppen kunnen overwegen om antibiotica in te nemen voordat ze tandheelkundige ingrepen krijgen om klepinfectie en daaropvolgende stolselvorming te helpen voorkomen.
Behandeling
Bloedverdunnende medicijntherapieën die worden gebruikt bij het behandelen van cardiale bloedstolsels omvatten heparine en warfarine. Volgens de hoogleraar neurologie van de universiteit van Loyola, Michael J. Schneck, M.D., worden deze anticoagulantia beschouwd als eerstelijns interventies bij de behandeling van bloedstolsels in het hart. Heparine werkt door de groei van nieuwe of bestaande stolsels te voorkomen en wordt toegediend via injectie of intraveneus infuus. Het belangrijkste voordeel van dit medicijn ten opzichte van andere bloedverdunners is het vermogen om het natuurlijke klonteroplossend vermogen van het lichaam te verbeteren. Warfarin - algemeen bekend onder de merknaam Coumadin - behandelt stolsels door de hoeveelheid vitamine K in het lichaam te verlagen. Vitamine K speelt een belangrijke rol in het stollingsproces door stolsels te helpen vormen. Warfarine wordt oraal toegediend en is verkrijgbaar in verschillende tablet-doseringen.
