Het gebruik van waterstofperoxide als neusspray is controversieel. Sommige beoefenaars van alternatieve geneeskunde bevelen het gebruik aan; traditionele medische teksten pleiten echter tegen het blootstellen van slijmvliezen aan waterstofperoxide. Volgens Princeton University is waterstofperoxide of H2O2 "een viskeuze vloeistof met sterke oxiderende eigenschappen; een krachtig bleekmiddel; wordt ook gebruikt in waterige oplossingen als mild desinfectiemiddel en in sterke concentraties als oxidatiemiddel in raketbrandstoffen. "Waterstofperoxide is bekend als een bijtende chemica en het bijtende karakter ervan neemt toe met de concentratie.
concentraties
Verdunbaar, of 3 procent waterstofperoxide is beschikbaar voor thuisgebruik. Concentraties van 3 tot 10 procent of hoger worden voor industriële doeleinden gebruikt. In het huis wordt waterstofperoxide gebruikt voor externe doeleinden zoals het wassen van bloedvlekken, als een desinfecterend middel, deodorant of haarbleekmiddel. Het wordt soms gebruikt om oppervlakkige huidbeschadigingen en blauwe plekken te reinigen. Bij een concentratie van 3 tot 5 procent is waterstofperoxide mild irriterend voor de huid en slijmvliezen. Concentraties van 10 procent, wat gebruikelijk is voor het bleken van haar, is bijtend voor de huid en slijmvliezen.
Aspiratie Longontsteking
Alle in de neus gespoten vloeistof of nevel, die anatomisch deel uitmaakt van de bovenste luchtwegen, kan in de longen worden aangezogen. Aspiratie van orale secreties kan aspiratiepneumonie veroorzaken. Nasale irrigatie met een verdunde stof met bijtend vermogen zoals waterstofperoxide kan eveneens een aspiratiescenario veroorzaken, waardoor de luchtwegen minder schade oplopen. Problemen zoals een afwijkend neustussenschot kunnen dit risico vergroten. Het risico neemt toe met het volume waterstofperoxide dat wordt gebruikt om de neus te irrigeren, en de verhoogde frequentie van gebruik.
Het Agentschap voor toxische stoffen en ziekteregistratie of ATSDR stelt: "Inhalatie van dampen, nevels of aerosolen uit geconcentreerde oplossingen van waterstofperoxide kan aanzienlijke morbiditeit veroorzaken." Klinische manifestaties van blootstelling van de ademhalingswegen aan geconcentreerd waterstofperoxide zijn irritatie van de bovenste luchtwegen, ontsteking van de neus vliezen, heesheid, branderig gevoel of benauwdheid in de borst. Ademhalingsblootstelling aan hoge concentraties waterstofperoxide kan ernstige mucosale congestie van de trachea en bronchi veroorzaken, gevolgd door ophoping van vocht in de longen.
Cellulaire reactie
Waterstofperoxide interageert met het enzym catalase, waarbij water en zuurstof vrijkomen. De afgifte van water en waterstof vormt de ontleding van waterstofperoxide. 1 cc van 3 procent waterstofperoxide releases 10 ml zuurstof. Als de snelheid van zuurstofafgifte groter is dan de maximale oplosbaarheid in het bloed, treedt veneuze embolie op. Het is denkbaar dat chronisch gebruik van 3 procent waterstofperoxide voor nasale irrigatie een risico van chronische aspiratie en resulterende veneuze embolie kan opleveren. Chronische longblootstelling kan gedeeltelijke of volledige ineenstorting van de long veroorzaken.
Stoffen die worden gebruikt om neusdoorgangen te irrigeren, kunnen ook worden ingeslikt. Orale ingestie van 3 procent waterstofperoxide kan leiden tot maagirritatie, maaguitzetting en braken. Hogere concentraties kunnen resulteren in het verbranden van alle blootgestelde weefsels. Kinderen kunnen bijzonder kwetsbaar zijn voor nadelige effecten van nasale irrigatie met waterstofperoxide omdat hun luchtwegen kleinere diameters hebben.
