Sprinters bouwen meer melkzuur dan joggers. Melkzuur is een bijproduct van de energieproducerende processen die de overhand hebben bij oefeningen met hoge intensiteit, inclusief sprints. Bij intensiteiten onder de 50% van iemands maximale zuurstofverbruik, wordt de melkzuuropbouw verminderd.
Aërobe joggen en anaërobe sprinten
Melkzuur is een bijproduct van het anaerobe metabolisme, een biochemisch proces dat beperkte energiebronnen gebruikt voor oefeningen met matige tot hoge intensiteit. Joggen, vooral in een langzaam tempo en voor lange afstanden, is voornamelijk aeroob en maakt gebruik van een groter aantal energiebronnen. Sommige melkzuur kan zich ophopen tijdens een lange jog, maar het melkzuurniveau is over het algemeen minder dan de melkzuuropbouw tijdens het sprinten. Een anaërobe activiteit, het sprinten wordt uitgevoerd met een hoge intensiteit voor een korte uitbarsting van energieverbruik, waarbij primair bronnen worden gebruikt waarvan de energieproductie melkzuur als bijproduct oplevert. Melkzuurniveaus veroorzaken verhoogde ademhaling, zoals tijdens en onmiddellijk na een sprint - het uitgeademde kooldioxide is een bijproduct van de neutralisatie van de verhoogde zuurgraad door het lichaam. Anaërobe conditionering kan de melkzuurdrempel en / of de snelheid van melkzuurverwijdering verhogen - het verwijderingsproces vindt plaats tijdens en na de training.
