Volgens de Centers for Disease Control and Prevention, werden in 2007 meer dan 200.000 mensen in de Verenigde Staten gediagnosticeerd met longkanker en in dat jaar stierven meer dan 158.000 mensen aan de ziekte. Longkanker heeft niet alleen invloed op de functie van de longen, maar kan ook de balans van elektrolyten zoals kalium verstoren. Bepaalde kankers van de longen kunnen hormonen produceren, wat een verhoging van de kaliumuitscheiding kan veroorzaken.
Soorten longkanker
Longkankers kunnen in twee groepen worden verdeeld: kankers die hun oorsprong vinden in de longen en kankers die metastaseren of zich verspreiden naar de longen. De vier belangrijkste kankers die ontstaan in de longen zijn squameuze cel-longkanker, kleincellige longkanker, adenocarcinoom van de longen en grootcellige longkanker; deze kankers zijn afkomstig van de hoofdtakken van de luchtwegen. Naarmate longkankers groter worden, veroorzaken ze problemen door de luchtwegen te blokkeren. Longkanker kan problemen veroorzaken buiten de longen; kleincellige longkanker kan bijvoorbeeld ACTH produceren, een hormoon dat de afgifte van aldosteron - een steroïde hormoon - uit de bijnieren stimuleert.
ACTH, Aldosterone en Balance of Kalium
Onder normale omstandigheden worden de kaliumspiegels in stand gehouden door de bijnieren, die aldosteron produceren, en de hypofyse, die ACTH produceert. Wanneer bloedkalium wordt verhoogd, geeft de hypofyse ACTH vrij, waardoor de bijnieren aldosteron afgeven. De afgifte van aldosteron resulteert in de verhoogde uitscheiding van kalium in de urine. Aldosteronsecretie neemt af wanneer het kaliumgehalte in het bloed lager is dan normaal. Kleincellige longkanker geeft hogere dan normale ACTH-spiegels vrij, die het vermogen van het lichaam om kalium te reguleren als gevolg van een verhoogde werking van aldosteron in de nieren verstoren.
Symptomen van laag bloedkalium
Kalium is nodig voor het adequaat functioneren van het hart en de zenuwen. Wanneer kalium laag is, raken organen die het meest afhankelijk zijn van kalium disfunctioneel. Aritmieën, of onregelmatige hartsamentrekkingen, zijn de meest zorgelijke complicaties die gepaard gaan met een laag kaliumgehalte in het bloed, omdat dit kan resulteren in een lage bloeddruk, een slechte bloedsomloop en onvoldoende zuurstoftoevoer naar de organen van het lichaam. Hypokaliëmie, of een lage bloedkaliumspiegel, kan ook zwakte in de spieren in armen en benen, vermoeidheid en constipatie veroorzaken. Vermoeidheid kan ook worden toegeschreven aan de aanwezigheid van kanker.
Management van laag bloedkalium
Voordat een persoon met hypokaliëmie wordt behandeld, moet de onderliggende oorzaak van hypokaliëmie worden aangepakt. Bij een persoon met aan longkanker gerelateerde hypokaliëmie moet de kanker eerst worden behandeld of gecontroleerd voordat andere methoden worden gevolgd voor het corrigeren van hypokaliëmie. Meestal, wanneer longkanker adequaat wordt behandeld, worden de kaliumspiegels in het bloed weer normaal. Als het kaliumgehalte in het bloed laag blijft, is de oorzaak waarschijnlijk tijdelijk, maar moet de behandeling worden gegeven om complicaties die gepaard gaan met een lage kaliumconcentratie in het bloed te voorkomen. Volgens de 'Principles & Practice of Medicine' van Davidson wordt de vervanging van kalium gewoonlijk bereikt met orale inname van kaliumchloride in de vorm van trage afgifte, of KCl-tabletten. Ernstige gevallen van hypokaliëmie worden behandeld met de infusie van KCl in een grote ader.
