Worstelen is van oudsher een mannenport geweest. Tijdens de originele Griekse Olympische spelen, konden vrouwen ter dood worden gebracht alleen voor het kijken naar de concurrentie. Tijdens de tweede helft van de 20e eeuw begonnen vrouwen echter te concurreren op de middelbare school en universiteitsworstelen. Gecombineerde wedstrijden zijn nu een normaal onderdeel van de sport.
Deelname
Vrouwen hebben sinds de jaren zeventig aan worstelen deelgenomen, maar de praktijk is sinds 1990 aanzienlijk toegenomen. In 1987 namen slechts negen landen deel aan het eerste kampioenschap voor damesworstelen - in tegenstelling tot meer dan 100 bij het reguliere mannenworstelen. In 2004 was het aantal landen met vrouwelijke worstelaars gegroeid tot 41. In 2004 namen ongeveer 3500 Amerikaanse meisjes deel aan het worstelen op de middelbare school. Het aantal jongens in dat jaar was 250.000.
Organisatie
In veel districten neemt een vrouw die worstelt haar plaats in tussen de mannen in haar team en er wordt verwacht dat ze worstelen tegen mannen van hetzelfde gewicht. Echter, met de groeiende populariteit van worstelen bij vrouwen, zijn Texas en andere staten begonnen met het afnemen van teams voor vrouwenworstelen die parallel strijden met de herenploeg. Sommige toernooien bieden ook een damesdivisie die los van de heren is opgelost. Jammer genoeg constateert Oregon worsteltrainer Andy Brick vanaf 2010 dat de vrouwendivisies niet zo serieus worden genomen als de mannen door de pers of door universitaire scouts.
Fysiologie
Fysiologische verschillen tussen mannen en vrouwen plaatsen mannen in het worstelen. Dit komt grotendeels door de lichaamssamenstelling. Een secundaire geslachtskenmerk is dat mannen de neiging hebben om een hoger percentage lichaamsspier te hebben in tegenstelling tot vet, en een gemiddelde vrouw heeft 7 tot 10 procent meer vet dan mannen. Worstelen is ingedeeld in gewicht. Dit betekent dat een man van 130 pond die een vrouw van 130 pond worstelt 10 of meer pond extra spierkracht kan hebben. Deze verschillen ontwikkelen zich echter meestal in de late tienerjaren en vroege jaren twintig, wat betekent dat junior high- en highschool-vrouwen worstelen met een kleiner nadeel.
seksualisering
Seksualisatie van vrouwen in het worstelen kent twee vormen. De eerste is de sportiviteitsfactor. Worstelen heeft te maken met intens lichamelijk contact, inclusief bewegingen die op de borst en de lies zijn gericht. Hoewel er elk jaar seksuele intimidatie wordt gemeld, vinden veel vrouwen dat dit in hun voordeel werkt. Hun tegenstanders zijn vaak terughoudend om een aantal effectieve zetten te gebruiken omdat ze contact nodig hebben waardoor ze zich niet op hun gemak voelen. De tweede is in loopbaanopties voor volwassenen. Hoewel mannen een carrière als volwassene kunnen maken tijdens het worstelen, wordt het vrouwelijke worstelen onder volwassenen gedomineerd door de porno-industrie. Er zijn legitieme kansen voor vrouwelijke worstelaars - met name in mixed martial arts - maar ze zijn aanzienlijk minder dan die voor mannen.
