Bacteriecellen functioneren heel anders dan menselijke cellen, van de functie van de cel als geheel, tot aan de individuele structuren in elke cel. Bacteriën bestaan in de natuur als afzonderlijke cellen. Terwijl sommige bacteriën samenwerken in een groep, vormt geen enkele bacterie meercellige weefsels. Bacteriën hebben structuren georganiseerd in de cel, maar hebben geen membraangebonden organellen, net als menselijke cellen.
Bacteriële celfunctie
In het grote geheel van dingen begint en eindigt de functie van elke bacteriecel met het verzamelen van voldoende voedingsstoffen om te overleven. Bacteriële cellen bestaan uit een fosfolipide dubbellaag en in sommige gevallen een laag peptidoglycaan. De fosfolipide dubbellaag staat ofwel toe of ontkent ionen en andere moleculen die binnenkomen in de cel, op basis van factoren zoals grootte en lading. Het peptidoglycaan dient, hoewel dit technisch gezien geen celwand is, een vergelijkbare functie door te beschermen tegen de osmotische gradiënt die is gecreëerd over de fosfolipide dubbellaag.
Genetisch materiaal
In menselijke cellen wordt deoxyribonucleïnezuur (DNA) geproduceerd in de membraan-gebonden kern. DNA van bacteriële cellen bevindt zich in het gehele inwendige van de cel, in het cytoplasma. De belangrijkste functie van DNA in bacteriële cellen is hetzelfde als menselijke cellen, transcriptie in ribonucleïnezuur (RNA) gevolgd door translatie in aminozuren en vervolgens vouwen in eiwitten.
ribosomen
Ribosomen bestaan in het cytoplasma van een bacteriecel en hebben een zeer belangrijke functie. Ribosomen vertalen de aminozuren uit RNA. Eenmaal vertaald vouwen de aminozuren op tot tertiaire structuren die eiwitten worden genoemd. De eiwitten in een bacteriële cel hebben vele belangrijke functies, waaronder regulatie van transcriptie en translatie, en worden transmembraaneiwitten voor hulp bij verplaatsing van noodzakelijke voedingsstoffen die te groot of geladen zijn om over de fosfolipide dubbellaag te gaan.
flagella
Flagella helpt bacteriën door de omgeving te bewegen. De flagellum is een zweepachtige structuur die aan één uiteinde, beide uiteinden of overal in de bacteriecel kan voorkomen. De kloppende werking duwt de bacteriën door de waterige oplossing en verbetert de kans dat de cellen in een omgeving met veel voedingsstoffen zijn.
endospores
Sommige soorten bacteriën bevatten een endospore. Endosporen zijn de manier van een bacteriecel om zichzelf te beschermen tegen extreme veranderingen in de omgeving of de uitputting van voedingsstoffen. Wanneer een vereiste voedingsstof in de omgeving uitgeput of afwezig raakt, worden signalen naar de bacteriën gestuurd om endospore-vorming te starten. Een endospore beschermt het bacteriële genetische materiaal zodat, wanneer optimale omstandigheden terugkeren, de bacteriële cel opnieuw kan hervormen en gedijen.
