De functie van de dunne darm is het opnemen van ingenomen vloeistoffen en voedingsstoffen. Er zijn veel aandoeningen waarvan de behandeling mogelijk verwijdering van een deel van de dunne darm vereist, met name kankers, de ziekte van Crohn, een blokkade in een darmslagader, een verdraaide darmlus, een obstructie en enkele geboorteafwijkingen. Patiënten die een resectie van de helft of meer van hun dunne darm ondergaan, zullen waarschijnlijk last hebben van een groot aantal complicaties die bekend staan als "korte-darm syndroom".
Voedingstekorten
Volgens de National Digestive Diseases Information Clearinghouse kan resectie van een groot deel van de dunne darm leiden tot tekorten aan verschillende mineralen, vitaminen en voedingsstoffen. Afhankelijk van de sectie verwijderd van de dunne darm, kunnen bepaalde tekortkomingen optreden. Het verwijderen van het eerste deel van de dunne darm, de twaalfvingerige darm, brengt de patiënt risico op ijzertekort. De verwijdering van het ileum, of het laatste deel van de dunne darm, schaadt de opname van vitamine B12 en galzuren, die essentieel zijn voor de vertering van voedingsvet. Patiënten die het middelste gedeelte, het jejunum, hebben verwijderd, lijden aan problemen bij het absorberen van eiwitten, vetten, koolhydraten en een paar andere vitamines.
Diarree
De Merck Handleidingen Online Medische Bibliotheek wijst erop dat diarree het belangrijkste symptoom is van het korte-darmsyndroom als gevolg van de resectie van de dunne darm. Deze diarree kan al dan niet in verband worden gebracht met buikkrampen of een opgeblazen gevoel. De ernst van de diarree neemt gewoonlijk af naarmate de tijd vordert; in het begin is het vaak ernstig genoeg dat patiënten volledig afhankelijk zijn van het ontvangen van vocht en voeding door IV, de zogenaamde totale voeding voor de ouders. Veel patiënten verbeteren uiteindelijk als ze zich aanpassen aan hun verkorte darm. Toch blijven sommige afhankelijk van intraveneuze voeding voor het leven. Sommige patiënten hebben alleen diarree na de maaltijd en worden dus geïnstrueerd om hun voedingsgewoonten te veranderen en hun grote maaltijden op te delen in kleinere en meer frequente maaltijden. Deze patiënten krijgen soms een uur voor het eten de medicijnen cholestyramine en loperamide voorgeschreven.
uitdroging
Zoals opgemerkt in de Merck Handboeken Online Medische Bibliotheek, kon de ernstige diarree in de vroege postoperatieve periode leiden tot een fatale uitdroging vanwege het uitgebreide verlies van water, natrium en kalium. Patiënten worden daarom nauwlettend gevolgd en intraveneus rehydratatievloeistoffen gegeven.
