Het spijsverteringsproces is gecompliceerd, sommige enzymen hebben een zure omgeving nodig en andere vereisen een meer basale omgeving om te functioneren. Je lichaam maakt de enzymen aan die het nodig heeft, dus je hoeft je geen zorgen te maken over het eten van voedingsmiddelen die natuurlijke versies van deze enzymen bevatten.
Het spijsverteringsproces starten
Voedsel ontmoet eerst spijsverteringsenzymen in je mond. Je speeksel bevat amylase, een enzym dat zetmeel en suikers afbreekt. Zodra uw tanden en speeksel uw voedsel gedeeltelijk afbreken, slikt u het en reist het door de slokdarm naar de maag voor verdere vertering.
Pepsin-activering
Je hebt een enzym nodig dat pepsine wordt genoemd om eiwitten te verteren. Dit enzym wordt gevormd wanneer een stof genaamd pepsinogeen wordt gemengd met maagzuur omdat het een zure omgeving vereist om te werken. Zonder maagzuur kun je geen eiwitten verteren. Als het eiwit eenmaal gedeeltelijk is verteerd, komt er voedsel uit de maag in de dunne darm, waar het merendeel van de spijsvertering en absorptie plaatsvindt.
Enzymen in de dunne darm
De dunne darm bevat andere spijsverteringsenzymen die worden geproduceerd in de lever, de alvleesklier en de dunne darm. Deze enzymen zijn nodig om het voedsel dat je eet om te zetten in energie en om de voedingsstoffen die het bevat vrij te maken zodat het in je bloed kan worden opgenomen. Zodra het voedsel de maag verlaat, wordt het maagzuur dat met het voedsel reist, geneutraliseerd omdat de enzymen in de dunne darm een meer basisch, minder zuur milieu nodig hebben om te functioneren.
Enzymen in voedsel en supplementen
Koken vernietigt enzymen die van nature in voedingsmiddelen voorkomen. Het eten van rauw voedsel of het nemen van spijsverteringsenzymsupplementen zal echter niet noodzakelijkerwijs de hoeveelheid spijsverteringsenzymen die beschikbaar zijn in uw lichaam verhogen. Deze enzymen zijn eiwitten, dus ze worden afgebroken door je maagzuur voordat ze de dunne darm bereiken, waar deze enzymen worden gebruikt.
