Gehoorbeschadiging is een veel voorkomend maar ernstig probleem bij kinderen van alle leeftijden. Volgens de Palo Alto Medical Foundation heeft ruwweg 2 procent van de kinderen last van gehoorverlies. Zonder snelle en effectieve behandeling kan gehoorverlies ertoe leiden dat een kind last heeft van spraakvertragingen, sociale problemen en educatieve uitdagingen. Gehoorbeschadiging en doofheid manifesteren zich over het algemeen met specifieke symptomen en kenmerken. Hoewel de symptomen verschillen bij kinderen, zijn bepaalde kenmerken en gedragingen kenmerkend voor gehoorproblemen.
Spraakvertragingen
Vertragingen in de ontwikkeling van spraak en taal zijn klassieke symptomen van gehoorverlies en doofheid bij kinderen. De Palo Alto Medical Foundation merkt op dat veel kinderen voor het eerst worden gediagnosticeerd met gehoorproblemen in de kindertijd of als peuters. Kinderen die geen enkele woorden zeggen tegen leeftijd 1 of tweewoordszinnen vanaf de leeftijd van 2 kunnen lijden aan gehoorverlies. Een peuter met normaal gehoor kan gewoonlijk vertrouwde objecten benoemen, eenvoudige opdrachten volgen en de namen van gezinsleden herkennen op een leeftijd van 15 tot 24 maanden. Kinderen met een slecht gehoor kunnen mogelijk niet communiceren omdat ze de gesproken taal niet begrijpen of imiteren. Wanneer kinderen vroeg of laat worden gediagnosticeerd en vroeg worden aangesproken, komen ze meestal in de buurt van hun leeftijdsgenoten.
Communicatiemoeilijkheden
Kinderen met een licht tot matig gehoorverlies kunnen ongeveer gelijktijdig met hun leeftijdsgenoten spraak en taal ontwikkelen. Ze kunnen echter nog steeds moeite hebben om te communiceren en normaal te praten. Volgens de Palo Alto Medical Foundation kunnen kinderen die van kleuterleeftijd en ouder zijn, taalgerelateerde symptomen van gehoorverlies vertonen, zoals op ongepaste wijze reageren op vragen of moeilijkheden ondervinden om zichzelf te articuleren. Het kind kan ook een eigenaardige stem, intonatie, patroon van spraak of uitdagingen met uitspraak hebben.
Selectieve hoorzitting
Hoewel het relatief normaal is dat kinderen bepaalde uitspraken of commando's van volwassenen in autoriteit 'afstemmen', kunnen veel kinderen die hun ouders lijken te negeren hen niet horen. De American Academy of Pediatrics meldt dat kinderen met gehoorverlies bepaalde geluiden en toonhoogtes kunnen horen. Kinderen met een gehoorstoornis kunnen hun naam vaak niet horen als ze worden gebeld en hun gedrag kan ten onrechte als onoplettendheid of gedragsmisbruik worden aangemerkt. Een gehoortest of ontwikkelingsevaluatie kan helpen om de oorzaak of de aard van het selectieve gehoor van een kind te bepalen.
Gedragskenmerken
Dove en slechthorende kinderen kunnen verschillende gedragssymptomen ontwikkelen. Veel kinderen zullen tv's of radio's op een verkeerd volume zetten in een poging om hun zintuiglijke uitdagingen te compenseren. Kinderen die met doofheid worstelen, kunnen hun leeftijdgenoten ook goed in de gaten houden om gedrag en lichaamstaal na te streven - een symptoom dat bekend staat als echopraxie. De American Academy of Pediatrics merkt op dat slechthorende kinderen duizelig of gedesoriënteerd kunnen lijken omdat de zenuwen in de oren ook de balans beheersen. Academische problemen en prikkelbaarheid zijn ook veel voorkomende symptomen van gehoorverlies bij kinderen.
Differentiële diagnose
Sommige kinderen die de kenmerken van gehoorverlies lijken te hebben, kunnen last hebben van niet-gerelateerde stoornissen. Gedrags- en emotionele stoornissen kunnen spraakvertragingen en sociale problemen veroorzaken, die kunnen worden aangezien voor problemen met horen of sensorische verwerking. Autisme manifesteert zich ook met veel symptomen die lijken op gehoorverlies, inclusief selectief horen, taalvertragingen en abnormale spraakpatronen, volgens MayoClinic.com. Alleen een professionele evaluatie kan de oorzaak van deze symptomen en kenmerken correct identificeren.
