Tussen de 80 en 90 procent van de mensen in de VS zal op een bepaald moment in hun leven last hebben van rugpijn, volgens Cleveland Clinic. Rugpijn is het gevolg van beschadiging of letsel aan wervelbotten, schijven, gewrichtsbanden, spieren en zenuwen van de wervelkolom en rug. Deze pijn kan een milde, doffe pijn of een scherpe, stekende of stekende pijn zijn. In sommige gevallen kan chronische of ernstige rugpijn tot complicaties leiden.
Onbekwaamheid
Rugpijn is de meest voorkomende oorzaak van verzuim door invaliditeit, een bron van hoge zorgkosten, volgens de Cleveland Clinic. Het is de meest voorkomende reden voor invaliditeit bij werkende volwassenen, wat resulteert in ziekteverlof. Zoals besproken door de Universiteit van Maryland Medical Center, is dit meestal omdat rugpijn mobiliteit en bewegingsbereik beperkt die nodig zijn om te staan, te buigen en te zitten.
Zenuwschade
Als de rugpijn het gevolg is van een hernia of hernia, kan dit de rugzenuw irriteren, comprimeren en beschadigen wanneer deze door het zenuwkanaal tussen de wervels stroomt. Dit resulteert in een verscheidenheid aan complicaties, zoals zwakte en gevoelloosheid in het been en ernstige schietpijn die van de rug naar het been aan één kant van het lichaam reist als gevolg van ischias. Dit gebeurt wanneer de nervus ischiadicus gecomprimeerd of beschadigd is en symptomen in het been veroorzaakt. In ernstige gevallen kan zenuwbeschadiging ook problemen veroorzaken in de blaas- en darm- of darmfuncties.
Depressie
Chronische rugpijn of pijn die langer dan een paar dagen aanhoudt, kan het slaap-, eetpatroon en andere activiteiten zoals gezelligheid en amusement verstoren. Dit verlies van mobiliteit kan emotioneel leed, angst en depressie veroorzaken. Depressie kan ernstig worden en de hersteltijd bemoeilijken, omdat individuen geen motivatie en energie hebben om te oefenen en andere activiteiten te doen. Langdurig gebruik van medicijnen voor rugpijn kan ook afhankelijkheid en verslaving veroorzaken.
Gewichtstoename
Rugpijn veroorzaakt een verlies van activiteit en beperkt de beweging die leidt tot gewichtstoename en obesitas. Spieren kunnen ook zwakker worden doordat ze gedurende lange perioden in dezelfde houding blijven en de lichaamshouding kan verslechteren als gevolg van spier- en ligamentzwakte, resulterend in accumulatie van lichaamsvet.
