Snowboards zijn ontstaan uit het speelgoed van een kind, de Snurfer, uitgevonden in 1965 door Sherman Poppen. In 1977 verbeterde Jake Burton, die als kind een Snurfer gebruikte, het ontwerp van het speelgoed en richtte hij Burton Snowboards op. De ontwikkeling van de sport was vertraagd omdat skigebieden tot eind jaren tachtig snowboards verboden. Vervolgens escaleerde snowboarden naar de snelst groeiende Amerikaanse wintersport, en in 1998 werd het een gebied van de Olympische competitie. Er zijn drie snowboardstijlen, elk met een eigen soort board: freeride, freestyle en freecarve (of alpine).
stijlen
Freeride is de meest algemene stijl en is geschikt voor alle soorten terrein. Het is de meest populaire stijl, aantrekkelijk voor mensen die willen genieten van de openlucht en de gemoedsrust door sneeuwland. Freerides behandelen goed op poederoppervlakken en presteren goed bij het snijden, het vangen van lucht en andere rij-aspecten en kunnen ook worden gebruikt voor half-piping.
Freestyle benadrukt luchtmanoeuvres en -tricks, vergelijkbaar met die uitgevoerd bij skateboarden. Freestyle wordt over het algemeen uitgevoerd in snowboardparken die zijn uitgerust met halfpipes, wat komvormige structuren zijn die lijken op skateboardhellingen, sprongen en rails.
Gratis rit
De vorm van de freeride snowboard laat zien dat hij voornamelijk in één richting moet gaan. De staart is korter, smaller en vlakker dan de punt. Vanwege het vormverschil bevindt de rijstand zich aan de achterkant van het bord, waar de bindingen zich bevinden. Hierdoor stijgt het board voor veiligheid als het op poeder wordt gebruikt. Dit is een vrij zacht bord, manoeuvreerbaar maar toch in staat om een snelle draai te houden in harde sneeuw.
Freestyle
In vergelijking met een freeride is het freestyle board korter, breder, lichter en flexibeler. Dit maakt het stabieler en manoeuvreerbaar, waardoor het een goede keuze is voor beginners. Freestyles kunnen bidirectioneel of unidirectioneel zijn; het verschil is gering tussen staart en punt in unidirectionele richtingen, waarop de staart stijver is dan de punt. Deze functies maken het gemakkelijker om fakie te rijden en trucs uit te voeren.
Bindingen
Er zijn twee soorten bindingen: riemen en instappen. Riemen kunnen stevig worden vastgezet. Step-ins vastmaken rond de boot door af te stappen op de binding. Laarzen voor freeriden zijn normaal gesproken zachter, met een gemiddelde enkelhoogte om zachtheid te bieden voor manoeuvres zoals de slalom en stevigheid voor het onderhandelen over de rand van een sneeuwschaal. Freestyle-laarzen zijn zacht gepeld voor de flexibiliteit in strakke manoeuvres die veel tricks vereisen.
Hoogte, gewicht en genderoverwegingen
Snowboards moeten passen bij de lengte, het gewicht en het geslacht van een persoon. Zweefvliegen op een snowboard, vooral een freeride, hangt af van de oppervlaktespanning. Hoe zwaarder de belasting, hoe langer het snowboard moet zijn. In hoogteoverwegingen kan een groter persoon de hoogte gebruiken om de beweging van het snowboard te activeren. Kortere gebruikers hebben misschien kortere kaarten nodig. Mannen en vrouwen hebben verschillende zwaartepunten, schoenmaten en bewegingsmogelijkheden. Voor freestyle boards stelt Olympisch snowboard-kampioen Ross Powers voor om een bord te kiezen dat ongeveer op zijn kin staat wanneer hij aan het einde is. Hij raadt ook aan om een plank te gebruiken die breed genoeg is om voeten te kunnen plaatsen zonder dat er een laars overhangt om wipe-outs te voorkomen. Laarsranden moeten gelijk zijn met de rand van het bord.
