Iedereen heeft een hechtingsstijl, een deel van je persoonlijkheid die bepaalt hoe je je gedraagt in interpersoonlijke relaties. Onveilige hechtingsstijlen omvatten hechtingsangst en vermijding van gehechtheid. Een vermijdende hechtingsstijl wordt gekenmerkt door terughoudendheid om te vertrouwen en te vertrouwen op anderen en angst voor intimiteit. Een stijl van angsthechting houdt een herbezetting met de ander in, een behoefte aan geruststelling en angst voor verlating. Wanneer hechtingsstijlen de dagelijkse functie verstoren, wordt de aandoening als een hechtingsstoornis beschouwd. Volwassenen met hechtingsangst zijn vaker depressief en reageren sneller en minder snel op het gedrag van anderen, dan op meer zelfredzame volwassenen.
Depressie
Mensen met hechtingsangst hebben meer kans om depressief te worden dan meer zelfredzame mensen, meldt een onderzoeksteam in het juli 2005 nummer van Journal of Counselling Psychology. De onderzoekers keken naar de hechtingsstijlen van 425 studenten tussen de 18 en 36 jaar oud aan een grote Midwestern State University. Ze ontdekten dat deelnemers met een hoge mate van gehechtheidsangst een overdreven behoefte hadden aan geruststelling. Niet het benodigde niveau van geruststelling krijgen leidde tot symptomen van depressie. De beste manier voor mensen met gehechtheidsangst om depressie te voorkomen is om meer afhankelijk te worden van positieve zelfversterking in plaats van feedback van anderen, rapporteren de wetenschappers.
Perceptie van relatiegebeurtenissen
Persoonlijkheid kan van invloed zijn op hoe je je relatie-evenementen herinnert, zegt de psychologische wetenschapper Jeffry Simpson van de Universiteit van Minnesota. Simpson en collega's observeerden koppels die relatiegebeurtenissen bespraken en ondervroegen hen onmiddellijk na het evenement over hun gevoelens en herinneringen aan het evenement, en vervolgens een week later. Ze ontdekten dat wanneer de discussies verontrustend waren, mensen met gehechtheidangst zich meer ondersteunend en dichter bij hun partner herinnerden dan ze in werkelijkheid waren, terwijl personen met vermijdende angst zich het tegenovergestelde herinnerden. De onderzoekers zeggen dat de resultaten de verschillende verlangens weerspiegelen die kenmerkend zijn voor elk persoonlijkheidstype.
Emotionele gevoeligheid
Hoe je gezichtsuitdrukkingen interpreteert, hangt af van je hechtingsstijl en sociale context, meldt een Zwitsers onderzoeksteam in een 2008-uitgave van "PLoS ONE". De wetenschappers keken naar hersenscans van individuen die een virtueel spel speelden tegen een tegenstander die zou glimlachen of fronsen na de wedstrijd. Ze ontdekten dat mensen met hechtingsangst een significant sterkere hersenactivatie vertoonden in reactie op de gezichten dan mensen met gehechtheidsvermijding. Een glimlach na succes activeerde het beloningssysteem van de hersenen, terwijl een boos gezicht na een verlies het angstcentrum activeerde. Toen de tegenstander na een verlies glimlachte of fronste na succes, was er geen reactie op belonen of angst. In plaats daarvan lichtten de hersengebieden die betrokken zijn bij het interpreteren van intenties op.
Onnauwkeurigheid in gezichtsherkenning
Hogere niveaus van gehechtheidsangst leiden tot snellere, maar meer inaccurate reacties op emotionele signalen van anderen, zegt Illinois psycholoog professor Chris Fraley. Fraley en collega's keken naar mensen met verschillende hechtingsstijlen die videoclips bekijken van gezichten die geleidelijk veranderen van emotioneel in neutraal, of omgekeerd. De deelnemers werd gevraagd aan te geven wanneer zij een verandering hebben waargenomen. Angstige mensen merkten sneller veranderingen op, maar waren minder accuraat dan zelfredzame personen. Ze waren echter accurater dan zelfredzame personen wanneer ze dezelfde hoeveelheid tijd nodig hadden. (ref 4)
Langzamere afstelling
Mensen met onveilige hechtingsstijlen maken slechte relatie keuzes en zijn langzamer om te leren van hun fouten dan individuen met veilige hechtingsstijlen, zegt Fraley, die een online relatiegame creëerde waarmee deelnemers op cruciale momenten keuzes konden maken en van hun fouten leerden. Personen met gehechtheidsangst of vermijding van gehechtheid "zullen eerder de acties van hun partners op een negatieve manier interpreteren en vervolgens ervoor kiezen om in natura te reageren", zegt Amanda Vicary, co-auteur van het onderzoek. De onderzoekers speculeren dat onzekere individuen eenvoudigweg niet in staat zijn om de nadelige effecten van hun keuzes op hun relaties te begrijpen.
