De krijgerklasse van het feodale Japan, de samurai, is bijna mythisch geworden met hun reputatie voor persoonlijke kracht en sterkte op het slagveld. Hoewel sommige samurai over-bevoorrechte elitisten waren, leefden er veel sobere levens van meedogenloze training en conditionering. Trainingsmethoden voor individuele samurai varieerden evenveel als de samurai zelf, maar sommige grondbeginselen van training bleven constant in veel van deze lagen van de samenleving.
Geestelijke voorbereiding
Veel van de legendarische discipline van de samurai is afgeleid van de waarneming van Bushido, een gedragscode die ongeveer overeenkomt met de riddercode van de Europese krijgersklassen. Een hoofdbezorgdheid van de Bushido-code was die van plicht: plicht jegens familie, werkgever en medestrijders. Een tweede zorg was de voorbereiding op de dood. Samurai kreeg de opdracht om te leven alsof ze verwacht hadden te sterven in de volgende minuut, waardoor ze ervoor zorgden dat hun huidige gedrag geen ruimte liet voor spijt. Samurai werden aangemoedigd om vaak over deze principalen te mediteren en zich voor te bereiden op de ontberingen van dienstbaarheid en oorlog.
Fysieke conditionering
Eeuwen voor de komst van gezondheidsclubs en liefdadigheid ultra-marathons, samurai geconditioneerd zichzelf en bewezen hun fysieke hardheid door te strijden met de elementen. Praktijken zoals naakt staan in diepe sneeuw of zitten onder ijskoude watervallen zijn twee veelvoorkomende voorbeelden van samurai-trainingspraktijken. Velen zouden ook vrijwillig oefenen zonder voedsel, water of slaap om zich te verharden tegen ontbering. Aan de andere kant was zwaar drinken een favoriete tijdverdrijf om uithoudingsvermogen op te bouwen en de kracht te vergroten.
Ongewapend gevecht
Veel samoerai hebben getraind in ongewapende vechtvaardigheden, meestal in bujutsu-stijl die uiteindelijk leidde tot karate, judo en aikido. Omdat krijgers altijd gewapend gingen, werd dit zelden beoefend met de verwachting om het realistisch te gebruiken om te vechten. In plaats daarvan studeerde samurai ongewapende gevechten om zichzelf lichamelijk te conditioneren en gewapende strijd beter te begrijpen. Ze gebruikten ook de kata, formele oefenoefeningen, als een meditatieve oefening.
Wapens werken
Traditioneel trainde samurai met het zwaard, de boog en een speerachtig wapen, een naginata genaamd. Tijdens de piek van de feodale periode openden beroemde instructeurs in deze kunst scholen onder de bescherming van een enkele heer, die zijn samurai zou aanmoedigen om daar te trainen. Tijdens de training zou samurai houten wapens gebruiken om tegen elkaar te oefenen, en vervolgens scherpe zwaarden tegen poppen gemaakt van hout of stro. Samurai oefenden ook vaak hun wapentechnieken uit tegen levende slaven en gevangenen.
