Impulsief agressief gedrag, of acties die niet kunnen worden gecontroleerd en gericht zijn op het schaden van het zelf of anderen, kunnen schadelijk zijn voor relaties en levens. Mensen die lijden aan impulsieve agressie, hebben vaak het gevoel dat ze hun woede niet kunnen bevatten en uithalen zonder zelfs maar na te denken over hun acties. Omgevingssituaties, genetische aanleg en zelfs verstoorde hersenfuncties kunnen impulsieve agressie veroorzaken. Behandeling is mogelijk beschikbaar voor patiënten.
Psychosociale verklaring
Dr. Larry Siever van de Mount Sanai School of Medicine in New York zegt dat impulsieve agressie een kenmerk is van veel medisch diagnosticeerbare persoonlijkheidsstoornissen die te vinden zijn in de diagnostische en statistische handleiding, het boek dat psychiaters gebruiken om psychische stoornissen te diagnosticeren. Variërend van borderline persoonlijkheidsstoornis tot narcistische persoonlijkheidsstoornis, kan impulsieve agressie zelfgestuurd zijn, vaak een gevolg van een gekwetst ego of ernstige emotionele pijn, jaloezie of trauma. Agressie kan ook op anderen gericht zijn, waardoor sommigen met een anti-sociale persoonlijkheidsstoornis in de gevangenis belanden.
Neurobiologische verklaring
In een artikel gepubliceerd in het nummer Psychiatrisch nieuws van januari 2003, een publicatie van de American Psychiatric Association, ontdekten onderzoekers Antonia New en Siever dat bepaalde systemen in de hersenen die agressie remmen, verminderd waren bij mensen die impulsieve agressie vertoonden. Veel onderzoek toont aan dat wanneer bepaalde delen van de hersenen - de amygdala, de orbitale gebieden van de prefrontale cortex en de temporale kwab - beschadigd zijn door laesies, tumoren of andere obstructies, dit kan leiden tot agressief gedrag en woede. Volgens New suggereert onderzoek dat serotonine-receptoren mogelijk een verminderde werking hebben bij personen die niet in staat zijn om agressieve impulsen te beheersen.
Genetica
In hetzelfde nummer van het Psychiatrisch Nieuws zegt een ander artikel van Christine Lehmann dat impulsieve agressie een genetische achtergrond kan hebben. Terwijl ze een tweeling bestudeerden, ontdekten de onderzoekers dat genetische make-up tot 65 procent van de impulsieve agressie kan verklaren. Antonia New zei echter ook dat genetische achtergrond slechts een kleine factor is in combinatie met omgevingsfactoren.
Borderline persoonlijkheidsstoornis
Borderline personality disorder (BPD) is een slopende aandoening. Volgens het National Institute of Mental Health wordt het gekenmerkt door stemmingswisselingen, onstabiele relaties, gebroken zelfrespect of zelfbeeld en grillig gedrag. Een van de belangrijkste symptomen van BPS is dwangmatige agressie. Omdat een persoon met BPS lijdt aan intense instabiliteit, depressie, angst en woede die enkele ogenblikken kan duren tot dagen, komt zelfgerichte agressie vaak voor. BPS veroorzaakt emotionele kwetsbaarheden die, wanneer aangeraakt tijdens een gebeurtenis of situatie, een ernstige en agressieve reactie kunnen veroorzaken.
Behandeling van agressie
Behandeling is moeilijk als het gaat om depressie. Volgens Dr. Martin Korn vertonen MAO-remmers, SSRI's, lithium, antidepressiva en benzodiazepines allemaal positieve tekenen van het helpen van mensen die lijden aan impulsieve agressie, maar ze hebben allemaal ernstige bijwerkingen. Een nieuw medicijn genaamd divalproex is getest in het Mount Sinai Medical Center en het laat veelbelovend zien voor gebruik als behandeling. Meestal wordt agressie behandeld als een symptoom van iets anders. Of het nu een indicatie is van problemen met woedebeheersing of een borderline persoonlijkheidsstoornis, de stoornis zelf wordt behandeld in de hoop agressie en andere symptomen die verband houden met de stoornis te beheersen.
