De theorie van somatypes ontwikkeld door William Sheldon, Ph.D., M.D., in de jaren 1940, beschrijft drie classificaties van menselijke lichaamstypes: ectomorph, mesomorph en endomorph. Kennis van deze lichaamstypen en de bijbehorende kenmerken is een belangrijk aspect geworden van de meeste programma's voor fitness, bodybuilding en vetverlies.
ectomorph
De ectomorf heeft een lineair lichaam dat de schijn heeft een individu groter te maken dan hij in werkelijkheid is. Mensen in dit type lichaam zijn dun, missen spiermassa en hebben kleine gewrichten. Ectomorfen zijn van nature niet sterk en hebben moeite om aan te komen.
mesomorph
De mesomorf heeft grote botten en goed gedefinieerde spieren. Dit is het lichaam dat gewoonlijk wordt geassocieerd met atleten. Armen en benen zijn goed ontwikkeld, waarbij de torso een relatief smalle taille heeft in vergelijking met de schouders. Endomorfen krijgen relatief gemakkelijk spieren.
endomorph
Endomorfen worden gecategoriseerd door een ronde of peervormige lichaamsbouw, waarbij een groot deel van de massa zich lijkt te concentreren in het abdominale gebied. De handen en voeten van de endomorf zijn relatief klein en haar bovenarmen en dijen zijn verhoudingsgewijs veel groter dan de onderste delen van de armen of benen. Endomorfen krijgen gemakkelijk gewicht en hebben moeite met het verliezen van vet.
Gemengde builds
Sheldon geloofde dat de meeste mensen tot gemengde categorieën behoren in plaats van de drie basistypes. Voorbeelden hiervan zijn endo-mesomorfen, die gespierd zijn maar snel dik worden, en ecto-mesomorfen, die kleine gewrichten hebben maar spierkrachtig zijn ontwikkeld.
