Koortsblaasjes en koortsblaren zijn namen voor orale herpes, een virale infectie veroorzaakt door het herpes simplex-virus. In de uitgave van "Archives of Internal Medicine" van 9 juni 2008 legt dermatoloog Christina Cernik uit dat de term "koortsblaren" de eerste fase van de infectie nauwkeurig beschrijft, die wordt gekenmerkt door floppy blaren gevuld met geelachtige vloeistof en soms , lichte koorts. Na drie of vier dagen, zegt Cernik, barsten de blaren spontaan open en laten ze rauwe, wenende open wonden achter. Koorts verdwijnt meestal rond deze tijd en verklaart mogelijk waarom ze "koortslippen" worden genoemd. Honing heeft aandacht getrokken als een mogelijke remedie voor beide stadia van de infectie.
Geschiedenis
Honing is een dikke, zoete, amberkleurige vloeistof geproduceerd door bijen uit de nectar van bloemen. Volgens de Universiteit van Pittsburgh Medical Center, de Griekse arts Hippocrates onderschreven het gebruik van actuele honing voor huidinfecties van de benen en zweertjes in de mond, ongetwijfeld inclusief koortsblaasjes en koorts blaren. Romeinse artsen adviseerden orale honing voor gastro-intestinale en respiratoire klachten.
Kenmerken
Honing bevat hoge concentraties suiker in de vorm van fructose en glucose. Zo'n hoge suikerconcentratie maakt het moeilijk voor bacteriën en schimmels om te overleven. Voor mensen met koortsblaasjes en koortsblaren kan dit een snellere genezing betekenen omdat het immuunsysteem zich niet ook tegen deze ziektekiemen hoeft te verdedigen, zodat het zich kan concentreren op het virus. Honing levert ook rijke hoeveelheden flavonoïden en fenolzuur, stoffen die het herpes simplex-virus bestrijden in reageerbuizen.
Soorten
Sommige honen worden genoemd naar de bloem of plant waarvan ze zijn afgeleid. Zo komt lavendelhoning van bijen die zich hoofdzakelijk voeden met lavendelbloemen. Wildflower-honing komt van bijen die zich hoofdzakelijk voeden met wilde bloemen. Een soort honing die aandacht heeft getrokken voor zijn veronderstelde geneeskrachtige eigenschappen is Manuka-honing. Manukahoning wordt verzameld van bijen die zich voeden met de Manuka-struik, ook bekend als Leptospermum scoparium. Het bevat een stof genaamd methylglyoxal die niet wordt gevonden in andere soorten honing.
Veiligheid
Het University of Pittsburgh Medical Center waarschuwt tegen het gebruik van honing bij mensen die allergisch zijn voor pollen, omdat dit een allergische reactie kan veroorzaken, hoewel dit in de praktijk niet vaak voorkomt. Honing mag niet worden toegepast op koortsblaren en koortsblaasjes bij zuigelingen omdat honing soms botulissensporen bevat die kunnen overleven en een ziekte in hun onvolgroeide maagdarmkanaal kunnen veroorzaken als het wordt gelikt of ingeslikt. Honing is geen vervanging voor conventionele medische behandelingen tegen koortslippen en koortsblaren of andere aandoeningen. Mensen die frequente, ernstige of langdurige - langer dan twee weken - koortslippen ervaren, moeten een arts raadplegen.
effectiviteit
In een studie van augustus 2004, gepubliceerd door de Noorse arts "Medical Science Monitor", Noori S. Al-Waili, een arts in de privépraktijk in de Verenigde Arabische Emiraten, vergeleek het gebruik van een niet-gespecificeerd type van actuele honing op acyclovir bij acht mensen met koortslippen en koorts blaren. Voor patiënten die vier keer per dag honing aanbrachten, genas de uitbraak in drie dagen, vergeleken met zes dagen voor aciclovir. Pijn verdwenen op één dag, vergeleken met drie dagen voor aciclovir. Bovendien, de toepassing van honing tijdens de prodrome fase - de tintelingen en pijn voordat huid symptomen daadwerkelijk verschijnen - daadwerkelijk een uitbraak voor twee patiënten voorkomen.
