Zwemmen is al vele jaren een vorm van fysiotherapie. Met de eigenschappen van water kun je oefeningen doen die op het land moeilijk zouden zijn. Water biedt drijfvermogen en weerstand, en water verspreidt lichaamswarmte tijdens het sporten, waardoor oververhitting wordt voorkomen. Zwemoefeningen voor tendinitis zijn afhankelijk van de locatie van de gewonde pees. De achillespees kan bijvoorbeeld profiteren van zwemschokken, terwijl schouderpezen kunnen reageren op borstcrawltherapie.
tendinitis
Een pees is gemaakt van sterk, vezelig weefsel dat uw spieren verbindt met uw botten. Het geeft de mechanische kracht van spiersamentrekkingen door aan de botten tijdens beweging. Omdat het de last van mechanische kracht draagt, is het gevoelig voor verwonding tijdens buitensporige of plotselinge beweging. Tendinitis is een ontsteking van de pees. Het kan langzaam beginnen als een intermitterende pijn, maar kan dan verergeren tot een verzwakking die te pijnlijk wordt voor dagelijkse activiteiten, waaronder slaap.
Zwemkrachten
De weerstand van je lichaam tegen beweging neemt toe met 12 tot 14 procent in water, waardoor snelle en plotselinge bewegingen minder worden. Vanwege het drijfvermogen en de weerstand veroorzaakt zwemmen minder spanning tijdens de tendinitisbehandeling dan bij traditionele landtherapie. Bovendien wordt de belasting van dragende weefsels verminderd met een verhoogde diepte van onderdompeling. Als u diep in het water in het water staat, wordt de gewichtsdragende lading verlaagd tot ongeveer 40 procent van uw totale lichaamsgewicht, wat veel gemakkelijker is voor peestherapie. Wanneer een therapieprogramma voor de zwelling wordt voorgeschreven voor tendinitis, moet een getrainde clinicus of specialist toezicht houden op effectieve bewegingsmechanica.
Oefeningen voor Achilles
De achillespees verbindt je hielbot met je kuitspieren. Het is een dikke, sterke pees waarmee je kunt lopen, rennen en springen. Zwemoefeningen voor de achillespees kunnen onmiddellijk na een blessure beginnen. Ondiepe wateroefeningen zijn voor- en achteruit lopen, hielrotsen en enkelcirkels. In diep water helpen kortdurende fladderen, roeren en rennen Achilles tendinitis. Scheren verwijst naar het maken van figuur-acht peddelbewegingen met je handen en polsen die je lichaam ondersteunen of voortstuwen in het water. Naarmate de badtherapie vordert, kun je je weg banen naar dolfijntrappen, traptreden en de borstuitslag.
Oefeningen voor knieën
De knieschijf wordt op zijn plaats gehouden door de patellapees. Patellaire tendonitis komt vaak voor bij atleten die in sporten als basketbal of volleybal springen. Zwemoefeningen voor patella tendinitis beginnen met waterstappen. In het diepe water op de borst, oefen je een stap op en neer. Naarmate je verder komt, wordt het water verlaagd tot het middelste niveau en neemt de zwaartekracht van je lichaamsgewicht toe op de pees. Flutter-kicks beginnen met dobberen op je rug of buik. De schoppen vorderen in het gebruik van vinnen en dolfijn-trappen. Diep waterfietsen is ook gunstig in de behandeling van deze peesontsteking.
Oefeningen voor schouder en elleboog
Zwemoefeningen voor de bovenste ledematen behandelen polder-, elleboog- en schouderpeontitis. Deze verwondingen komen vaak voor bij het gooien en slaan van atleten, zoals tennissers, golfers en honkbalkanonnen. Begin zwemoefeningen omvatten korte periodes van verticale skulling. Een andere vroege therapie is diepwaterlopen terwijl je je armen slingert. Latere oefeningen omvatten horizontale hoofd-eerste skulling, elementaire rugslag, diep stromend water en de schoolslag.
