Nadat je je zwangerschap hebt bevestigd, begin je je misschien af te vragen of je baby een jongen of een meisje is. Hoewel je vaak ergens in het tweede trimester via wetenschappelijke methoden achter kunt komen - meestal tussen de 12 en 20 weken - zijn er ook verschillende mythes en volksverhalen die je helpen het geslacht van je baby te voorspellen. Deze methoden kunnen een leuke afleidingsmanoeuvre zijn, maar blijf uit de buurt van gendervoorspellingsmethoden die vereisen dat u iets inslikt of inhaleert dat niet goedgekeurd is door uw arts of degenen die u aansporen om de bevelen van uw arts in tegenspraak te brengen.
Fysieke verschijning van de toekomstige moeder
Veel mythes over gendervoorspelling richten zich op de grootte en vorm van de buik van een zwangere vrouw en het patroon van haar gewichtstoename om te bepalen of ze een jongen of een meisje zal afleveren. Volgens de folklore zullen vrouwen die een baby dragen een jongen afleveren en zij die de babybuik hoog dragen zullen binnenkort een meisje hebben. In werkelijkheid stelt Elana Pearl Ben-Joseph, een medisch redacteur op de website van Kid's Health van Nemours, dat de positie van de baby, samen met de spierspanning van je baarmoeder, bepaalt hoe je draagt, niet het geslacht van de baby. Dit varieert vaak van zwangerschap tot zwangerschap, ongeacht het geslacht van de baby. Uiterlijke verschijning kan een onschadelijke manier zijn om te gissen naar het geslacht, maar je zult waarschijnlijk niet willen dat de kinderkamer op basis van deze methode wordt ingericht.
Hartslag
Sommige vrouwen zweren bij de hartslag van de baby als een voorspelling van het geslacht. Het klassieke verhaal beweert dat een jongen meestal een hartslag heeft van minder dan 140 slagen per minuut terwijl de hartslag van een meisje boven de 140 is. Hoewel deze mythe enigszins wetenschappelijk van aard kan zijn, schreef Anne Douglas, de auteur van "The Mother of All Pregnancy Books: The Ultimate Guide to Conception, Birth and Everything In Between "beweert dat heel weinig hard medisch bewijs deze mythe ondersteunt. Het kan een vroege manier zijn om te proberen het geslacht van je baby te raden, maar ze raadt af om veel geloof te hechten aan deze mythe.
Wetenschappelijke methodes
De moderne wetenschap stelt veel vrouwen in staat om het geslacht van de baby te achterhalen via echografie of invasieve diagnostische testprocedures zoals vruchtwaterpunctie of chorionische villus-bemonstering, of CVS. Veel medische praktijken voeren een routine-echo-onderzoek van de baby uit - een procedure waarbij hoogfrequente geluidsgolven worden gebruikt om een beeld van de baby en de placenta te maken - ongeveer 18 tot 20 weken om te zorgen dat de baby gezond is. Afhankelijk van uw stadium van zwangerschap en de positie van uw baby, kan de echografist mogelijk een nauwkeurige schatting maken van het geslacht van uw baby.
Invasieve diagnostische testmethoden zoals CVS en vruchtwaterpunctie zijn de enige 100 procent accurate methoden voor het bepalen van het geslacht van het kind, volgens de American Pregnancy Association. Beide tests vereisen het gebruik van echografie om de insertie van een lange, dunne naald in de zwangerschapszak te leiden om genetisch materiaal te verwijderen voor testen. Aangezien de procedures enkele gezondheidsrisico's met zich meebrengen voor u en de baby, raden zorgverleners ze alleen aan voor vrouwen van wie de baby's een groter risico lopen op een chromosomale aandoening, erfelijke aandoeningen of complicaties.
