Baarmoederbesmetting na de bevalling, medisch endometritis genaamd, interfereert niet met het geven van borstvoeding aan uw baby, meldde Drew Keister in de juli 2008 "American Family Physician". Tussen 1 en 3 procent van de vrouwen ontwikkelt endometritis na vaginale bevalling, met 5 tot 20 procent ontwikkelende endometritis na keizersnede, volgens The Merck-handleidingen. Uw arts kan medicijnen voorschrijven om de infectie te behandelen die geen schadelijk effect heeft op uw zuigeling.
Bepaling van de beste behandeling
Bij het bepalen van de beste behandeling voor endometritis tijdens het geven van borstvoeding, moet uw arts rekening houden met het type infectie dat u heeft, de soorten antibiotica die de bacterie beïnvloeden en mogelijke effecten op uw baby. De meeste gevallen van endometritis hebben betrekking op twee tot drie verschillende bacteriën, met gram-positieve cocci zoals Staphylococcus en Streptococcus, in het bijzonder streptococcus B, gram-negatieve bacteriën zoals E. coli, Klebsiella, Proteus, Enterobacter en Neiserria gemeenschappelijke oorzaken. Studies tonen aan dat moeders die borstvoeding geven vaak geen medicijnen nemen omdat ze worden voorgeschreven omdat ze bang zijn hun baby te kwetsen, dus artsen moeten het belang benadrukken van het nemen van medicijnen en moeders die borstvoeding geven geruststellen, stelt Keister.
Toegestane antibiotica
De antibiotica die het meest effectief zijn wanneer ze intraveneus in combinatie worden gegeven om endometritis te behandelen, zijn gentamicine en clindamycine, volgens The Merck Manuals. Beide geneesmiddelen worden door de Amerikaanse Academie voor Kindergeneeskunde als veilig beschouwd voor gebruik bij moeders die borstvoeding geven, meldt lactatiekundige Kelly Bonyata op haar website, KellyMom. Gentamicine heeft een borstvoedingsbeoordeling van L2 toegekend door borstvoedingsauteur en deskundige Thomas W. Hale, Ph.D., wat betekent dat het geneesmiddel is onderzocht in een beperkt aantal onderzoeken zonder een verhoogd risico op nadelige effecten bij de baby. Clindamycine wordt beoordeeld als L3, wat betekent dat het medicijn als matig veilig wordt beschouwd voor een zuigeling, zonder gecontroleerde studies of met slechts minimale, niet-bedreigende bijwerkingen gezien. Aminoglycosiden, penicilline en cefalosporinen worden ook als veilig voor gebruik beschouwd.
Antibiotica om te vermijden
Uw arts kan bepaalde antibiotica misschien niet voorschrijven vanwege het risico voor uw baby, tenzij het voordeel voor u opweegt tegen het risico. Potentieel schadelijke antibiotica voor een zuigeling zijn onder andere metronidazol, dat potentiële kankerverwekkende effecten heeft in het laboratorium, en erytromycine, wat het risico op pylorusstenose bij uw baby kan verhogen, een aandoening die de spier tussen de maag en de dunne darm aantast die vereist chirurgisch herstel. Sulfa-geneesmiddelen tijdens de eerste levensmaand verhogen de bilirubinespiegel en veroorzaken geelzucht. Langdurig gebruik van tetracycline kan tandkleuring bij de baby veroorzaken.
Risico's van infectie voor de baby
Als u een infectie heeft, kunt u zich zorgen maken of u het doorgeeft aan uw baby via de moedermelk. Dit gebeurt niet als u een baarmoederinfectie heeft. Zorg er echter voor dat kleding die is besmeurd met geïnfecteerde drainage uit de baarmoeder bij uw baby vandaan is en was uw handen grondig voordat u de baby aanraakt, vooral na het vervangen van maandverband of toiletbezoek.
