Kelp is een soort zeewier of algen dat veel wordt gegeten in Aziatische landen, zoals Japan en China. Kelp wordt voornamelijk aangetroffen in kelpbossen in ondiepe zoutwaterlichamen en kan tot een halve meter per dag groeien en uiteindelijk een hoogte bereiken van 30 tot 80 meter. Kelp wordt beschouwd als een superfood vanwege alle voedingsstoffen die het bevat. Het eten van grote hoeveelheden kan bijwerkingen veroorzaken.
Vitamines en mineralen
Kelp bevat veel vitamines, vooral B-vitamines, die essentieel zijn voor het celmetabolisme en die uw lichaam van energie voorzien. Het bevat ook vitamine C en E, die beide sterke antioxidanten zijn en de gezondheid van bloedvaten bevorderen. Mineralen zoals calcium, boor en magnesium zijn er in overvloed in kelp; ze zijn nodig voor sterke botten en normale spierfunctie.
Natriumalginaat
Kelp, net als andere zeewieren, is rijk aan natriumalginaat, een element dat het lichaam effectief beschermt tegen straling en het verwijdert. Volgens een in 1964 gepubliceerd onderzoek in de "Canadian Medical Association Journal" verminderde natriumalginaat afgeleid van kelp de radioactieve strontiumabsorptie in de darmen met 50 tot 80 procent. Specifiek maakt natriumalginaat het mogelijk dat calcium door de darmwand wordt geabsorbeerd terwijl het grootste deel van het strontium wordt gebonden, dat uit het lichaam wordt uitgescheiden.
Jodium
Zeewier is ook een rijke bron van jodium, wat een cruciale voedingsstof voor de schildklier is. Een tekort aan jodium leidt tot struma of zwelling van de schildklier en verstoring van het metabolisme. Jodium is het belangrijkste element dat wordt gebruikt om de schildklierhormonen thyroxine en trijodothyronine te synthetiseren. De schildklier absorbeert jodide uit de bloedbaan om zijn hormonen aan te maken, hoewel het proces wordt gereguleerd door de hypofyse. Het verbruiken van jodium uit planten zoals kelp helpt ook om de effecten van blootstelling aan straling te verminderen.
chlorophyl
Chlorofyl wordt door planten gebruikt om zonlicht in energie om te zetten en het bevat veel voedingsstoffen, waaronder antioxidanten en aminozuren. Chlorofyl is ook qua samenstelling vergelijkbaar met menselijk bloed, dus consumptie ervan kan de productie van rode bloedcellen stimuleren, waardoor de oxygenatie rond het lichaam kan toenemen. Kelp bevat overvloedige hoeveelheden chlorofyl.
Bijwerkingen
Kelp bevat een grote hoeveelheid jodium, wat bijwerkingen kan veroorzaken. Hoewel sommige jodium essentieel is voor de schildklierfunctie, kan het teveel innemen van de tumor de schildklierfunctie negatief beïnvloeden, waardoor hypo- of hyperthyreoïdie optreedt. Veel schildklierspecialisten suggereren dat volwassenen dagelijks ongeveer 150 microgram jodium verbruiken, hoewel dat ver onder het niveau ligt dat bijwerkingen zou kunnen veroorzaken. Tafelzout is gejodeerd, dus u moet uw kelpconsumptie in evenwicht brengen met uw zoutinname.
Kelp kan ook arsenicum bevatten en het consumeren van grote hoeveelheden kelpsupplementen kan leiden tot arsenicumvergiftiging.
