De Society for Neuroscience definieert opiaten als verdovende middelen - afgeleid van de papaverbloem - die kunnen worden ingeslikt, gesnoven, gerookt of geïnjecteerd voor een high. Hoewel het meest bekend staat als heroïne - dit is ook het belangrijkste ingrediënt in de voorgeschreven morfine, Oxycontin, morfine en codeïne, die momenteel door ongeveer 9 procent van de Amerikaanse bevolking wordt misbruikt. Bijwerkingen zijn misselijkheid, braken, constipatie, ademhalingsproblemen, bloeddrukproblemen, uitdroging, coma en de dood.
Centraal zenuwstelsel
Het Nationaal Instituut voor Drugsmisbruik stelt dat deze geneesmiddelen nauwlettend moeten worden gecontroleerd door de voorschrijvende arts en niet mogen worden uitgegeven voor langdurige pijnverlichting. Opiaten zijn depressiva van het centrale zenuwstelsel die de bloeddruk kunnen verlagen. Verdovende middelen van het centraal zenuwstelsel kunnen de persoon slaperig maken, de opioïde-receptoren activeren die de pijn blokkeren en de cardiovasculaire en respiratoire systemen onderdrukken.
Ademhalingssysteem
Volgens het National Institute on Drug Abuse en het Connecticut Clearinghouse kunnen de longen zich vullen met vocht en leiden tot een oppervlakkige en langzamere ademhaling en een lagere bloeddruk. Deze combinatie van depressie van het centrale zenuwstelsel en veranderingen in de bloeddruk kan leiden tot coma en de dood.
Cardiovasculair systeem
Het Connecticut Clearinghouse beschrijft opiaten en het cardiovasculaire systeem als - het vertragen van de hartslag en verlaging van de bloeddruk - resulterend in wat wordt aangeduid als cardiovasculaire depressie. In sommige gevallen kan de bloeddruk afwisselend hoog en laag zijn, afhankelijk van ernstige uitdroging en ademhalingsgebeurtenissen die kunnen leiden tot een diepe coma of het stoppen van het hart van het kloppen helemaal.
