Een cel is de basisstructuur van het lichaam. Organelle betekent kleine organen en deze structuren in een cel voeren gespecialiseerde functies uit. De kern bevat bijvoorbeeld al het DNA en stuurt de synthese van eiwitten en het proces van celreplicatie. Bepaalde organellen spelen een rol bij het afbreken van verbindingen zoals eiwitten of het vernietigen van bacteriën, bijvoorbeeld. Ze hebben dus een spijsverteringsfunctie.
Cytoplasma
Volgens "Molecular Biology of the Cell" van Bruce Alberts is de cel omgeven door een membraan of buitenlaag die hem beschermt en dus analoog is aan de huid. De cel is gevuld met vloeistof waarin de organellen en cellulaire structuren zich bevinden. De vloeistof wordt cytoplasma genoemd. Het bevat enkele spijsverteringsenzymen die verantwoordelijk zijn voor het reguleren van de omgeving van de cel. Het merendeel van de spijsverteringsenzymen worden echter gescheiden in gespecialiseerde organellen zodat ze de cel niet beschadigen.
lysosomen
Lysosomen, die organellen zijn die worden omringd door hun eigen membraan, hebben een zuur interieur. Ze verteren afval in de cel en spelen een rol bij fagocytose. Fagocytose is eigenlijk de manier waarop een cel dingen in zijn omgeving "eet". Het celmembraan omringt de substantie, zoals een bacterie, en vangt het op in een klein sferisch deel van het membraan in het cytoplasma dat het fagosoom wordt genoemd. Lysosomen smelten er dan mee samen om bacteriën, virussen en andere stoffen te verteren. In de cel kunnen de lysosomen niet-functionerende organellen, voedseldeeltjes enzovoort verteren.
peroxisomen
Peroxisomen worden ook omgeven door een membraan. Ze produceren waterstofperoxide en vergelijkbare chemicaliën die zuurstof gebruiken om chemicaliën af te breken. Ze spelen een rol bij veel reacties, vooral het afbreken van vetzuren voor energie in de cel.
mitochondriën
De mitochondriën zijn voornamelijk betrokken bij de energieproductie in de cel. Ze gebruiken zuurstof om ATP of adenosinetrifosfaat, dat energie opslaat, te synthetiseren. Het zijn geen organellen met spijsvertering, maar ze spelen een rol in het proces van apoptose. Apoptose is geprogrammeerde celdood of celzelfmoord. Als de cel teveel gemuteerd raakt of teveel problemen ontwikkelt, kan hij zijn eigen dood programmeren om het organisme te redden, bijvoorbeeld in een poging kanker te voorkomen. Volgens "Robbins and Cotran Pathologic Basis of Disease" van Dr. Vinay Kumar spelen de mitochondria hierin een rol door het activeren van enzymen, caspases genoemd, die helpen bij het verteren van cellulaire materialen.
