Ervaren voetbalspelers bewegen effectief van de bal - dat wil zeggen, wanneer ze geen balbezit hebben - niet alleen wanneer ze de bal aan hun voeten hebben. Een uitdagend voetbalteam spreidt zich uit over het veld, loopt altijd naar de ruimte, om de teamgenoot de bal te geven waar iemand aan kan passeren. Een team dat niet effectief van de bal af beweegt, verlaat de speler met de bal slechts twee opties, die elk onaantrekkelijk zijn: ofwel dribbelen ze zichzelf alleen door het veld of schoppen de bal doelloos.
Give-and-Go-oefeningen
Give-and-go's zijn een van de bouwstenen van balbezit voetbal. Bij een give-and-go passeert een speler die loopt, net voor een andere speler. De tweede speler rent naar de bal en passeert deze vlak voor de eerste rennende speler, die er naar toe rent en opnieuw passeert. In groepen van twee of drie spelers kunnen deze eenvoudige passerende oefening oefenen, waarbij spelers moeten doorgaan naar de ruimte wanneer ze niet aan de bal zijn, helemaal tot aan het einde van het veld tot ze de eindlijn bereiken. De volgende groep kan beginnen met rennen terwijl de eerste groep naar de achterkant van de lijn loopt.
Minigames
Mini-games benadrukken het passeren en rennen naar de ruimte in een kleine, afgesloten ruimte. In een ruimte van ongeveer 20 bij 20 voet gemarkeerd door pylonen zonder netten, proberen twee teams van vier of vijf spelers het balbezit te behouden. Teams tellen opeenvolgende passes totdat ze de bal verliezen aan het andere team, in een poging zoveel mogelijk passes op een rij te verbinden. Omdat de ruimte krap is, spelen spelers die de bal niet hebben een sleutelrol in het behoud van balbezit, omdat de persoon met de bal weinig ruimte heeft om te rennen en alleen kan passeren. Hoe effectiever de teamgenoten die de bal niet op het plein schikken en naar de ruimte verplaatsen, hoe meer kans hun team heeft om de bal te houden. Als ze snel genoeg bewegen, kunnen spelers zelfs one-touch-passes uitvoeren, een zeer moeilijke tactiek voor een verdedigend team om op te splitsen.
Stel spelen in
Set plays simuleren real-game-situaties. In een echt spel heeft elke speler een specifieke positie, of gebied van het veld dat hij verantwoordelijk is voor de dekking. Set-plays leren spelers om hun delen van het veld effectief te gebruiken. Een set-play kan een keeper in een net en drie of vier verdedigers in een team en drie of vier aanvallende en middenvelders in een tegenstander zijn. Wanneer de coach het signaal geeft om te beginnen, proberen de aanvallers, die met de bal beginnen, het net uit te dagen. In een set spelen geven coaches typisch specifieke instructies over waar spelers moeten rennen. Ze stoppen mogelijk halverwege het spel en wijzen de beweging van een speler aan die niet effectief is en laat het team het spel opnieuw spelen of beveel het spel van een speler van de bal.
Ondersteuning tonen
Echt teamwerk in voetbal houdt in dat spelers elkaar ondersteunen voor de bal. Meestal, wanneer een speler de bal heeft, zou een teamgenoot die achter of naast haar speelt achter haar moeten komen voor het geval ze terug moet. Een speler kan teruggaan als een verdediger zijn weg blokkeert of in de problemen zit. Een echt onzelfzuchtig ondersteunend spel houdt in dat een speler voor het andere net terugkeert naar een open teamgenoot die in een betere positie is om te schieten. Coaches kunnen spelers instrueren om ondersteuning te tonen in een set-play of een oefening voor het net uitvoeren, waarbij een speler teruggaat naar een teamgenoot die dan schiet. Het tonen van ondersteuning vereist dat spelers initiatief tonen en snel nadenken over de bal.
