Zuurstof wordt getransporteerd van de longen naar de weefsels van het lichaam door hemoglobine. Een pulsoximeter is een apparaat dat hecht aan de huid en gebruik maakt van lichtgolven om het percentage hemoglobinemoleculen met zuurstof te meten. Pulsoximetrie kan worden gebruikt als een indirecte marker van bloedzuurstofniveaus, maar enkele belangrijke nadelen moeten worden overwogen.
Beperkt bereik van precisie
Een breed scala aan pulsoxymetermodellen is verkrijgbaar bij verschillende fabrikanten. Een uitgebreid overzicht van 1999 van pulsoximeters gepubliceerd in "Critical Care" merkte op dat oximeters gemiddeld binnen 2 procent nauwkeurig zijn voor zuurstofsaturaties van 90 procent of meer. Oximeters zijn echter veel minder betrouwbaar, zodra de zuurstofsaturatie onder de 80 procent daalt.
Ondoeltreffend in slechte Perfusie-staten
Pulsoximetrie werkt door het meten van de hoeveelheid zuurstofrijk hemoglobine in het bloed. Het detecteert echter niet of er al dan niet voldoende bloed daadwerkelijk door de weefsels beweegt. In toestanden met lage perfusie, zoals shock, hypothermie en vasoconstrictie, kan de pulsoxymeter een normaal verzadigingsniveau van hemoglobine aflezen, ook al is er onvoldoende bloed door het gebied.
Ondoeltreffend bij bloedarmoede
Wanneer de hemoglobineniveaus in het bloed laag zijn door anemie of verlies van rode bloedcellen, is de pulsoximeter geen nauwkeurige meting van de bloedzuurstofniveaus. De bestaande hemoglobinemoleculen kunnen allemaal met zuurstof worden gevuld, waardoor een hoge oximetermeting wordt verkregen, maar er zijn onvoldoende hemoglobinemoleculen om de benodigde zuurstof naar de weefsels te transporteren.
Carboxyhemoglobin en Methemoglobin Interferentie
Carboxyhemoglobine is hemoglobine gebonden aan koolmonoxide, een gevaarlijk gas dat wordt geproduceerd door zaken als branden en defecte ovens. Het bindt zich onomkeerbaar aan hemoglobine en voorkomt dat zuurstof zich bindt. Methemoglobine is een ander type aangepast hemoglobine dat optreedt bij bepaalde medicijnen en medische aandoeningen. Volgens MedlinePlus veroorzaken beide aandoeningen een afname van de totale hoeveelheid zuurstof die door hemoglobine wordt gedragen, maar geen van beiden worden gedetecteerd op pulsoximetrie, omdat oximeters alleen ongeconceerd ongebonden hemoglobine en zuurstofrijk hemoglobine meten, en niet kunnen zien hoeveel hemoglobinemoleculen zijn omgezet tot carboxyhemoglobine of methemoglobine.
Kleur interferentie
Omdat de pulsoximeter werkt door lichtgolven te detecteren, kan alles wat interfereert met het lichtspectrum de juiste werking van de sensor verhinderen. Pulsoximeters worden meestal op vingers of tenen geplaatst en dingen als kunstnagels of nagellak kunnen de lichtsensor verstoren. Deze problemen kunnen worden opgelost door de sensor aan een oorlel of, aan kinderen en aan kleinere personen, rond de pols te bevestigen. Intraveneuze kleurstoffen die worden gebruikt in medische beeldvormende onderzoeken kunnen ook interfereren met de lichtgolflengten.
Huidpigmentatie
Net als bij interferentie van kleuren die op de huid of vingernagels worden aangebracht, kan huidpigmentatie ook interfereren met een pulsoximeter. Een onderzoek uit 2007 in "Anesthesie en Analgesie" bevestigde eerdere rapporten dat een pulsoximeter de zuurstofconcentratie bij lage verzadigingen bij personen met een donkerdere huid waarschijnlijk overschat.
Bewegingsgevoeligheid
Wanneer een patiënt krachtig de extremiteit verplaatst waarop de oximetersensor is aangesloten, kan deze de golflengtesignalen storen en ervoor zorgen dat de pulsoxymeter het zuurstofarm alarm laat klinken. Volgens een onderzoek uit 2005 in het "American Journal of Critical Care," ondervonden alle geteste pulsoxymeters dit probleem, ondanks pogingen van fabrikanten om de impact van beweging te beperken.
