Parkour en freerunning zijn twee verwante maar verschillende vormen van stedelijke atletiek. In beide rennen, klimmen en springen beoefenaars door een gebied dat vaak een landschap vol obstakels is. De twee activiteiten delen veel technieken, maar hebben verschillende doelen en filosofieën.
Parkour
De Franse atleet David Belle ontwikkelde samen met een groep medewerkers de discipline parkour in Parijs in de jaren negentig. Parkour, waarvan de naam is afgeleid van een Frans woord dat "route" betekent, is een bewegingsstelsel dat de meest directe route tussen twee punten inneemt. Parkour is ontwikkeld in stedelijke omgevingen. De meeste volgers, zoals ze worden genoemd, oefenen in deze omgevingen. Deze route kan bestaan uit het springen over obstakels, het beklimmen van muren of het reizen langs daken. Parkour-beoefenaars hechten waarde aan ruimtelijk bewustzijn, efficiëntie van beweging en kennis van het stedelijk landschap.
freerunning
De term 'freerunning' werd bedacht door Sebastien Foucan en was oorspronkelijk bedoeld om parkour te beschrijven voor een Engelssprekend publiek. De term ontwikkelde zich uiteindelijk echter tot een enigszins andere discipline die de technieken van parkour combineerde met acrobatiek en gymnastiek. Freerunners prijzen creativiteit, zelfexpressie en het vermogen om te improviseren.
overeenkomsten
Parkour en freerunning delen een gemeenschappelijke oorsprong. Veel van de specifieke technieken van springen en klimmen bestaan zowel in parkour als freerunning. Beide benadrukken ook het bewustzijn van de omgeving. Traceurs en freerunners werken in vergelijkbare omgevingen. Organisaties die betrokken zijn bij een zijn vaak betrokken bij beide. Zo vieren de Parkour en Freerunning Awards beide disciplines. Het onderscheid tussen parkour en freerunning kan vaak lastig zijn.
verschillen
Het fundamentele verschil tussen parkour en freerunning is er een van filosofie. De filosofie van Parkour is nuttiger dan die van freerunning. In een interview in 2007 met 'The New Yorker', legde David Belle uit dat parkour nuttig zou kunnen zijn en het 'een heel andere mening zou moeten noemen dan alleen dingen te doen om er goed uit te zien'. Freerunning daarentegen heeft een meer speelse, prestatiegerichte filosofie, waarbij flips en sprongen een vorm van zelfexpressie kunnen zijn. De verlangens en vrijheid van het individu worden belangrijker geacht dan strikte regels.
