Ziekten

Tests en diagnose voor diabetes type 2

Pin
+1
Send
Share
Send

De typische test voor type 2 diabetes is een bloedglucosetest. Normale glucoseconcentraties in het bloed liggen tussen 60 mg / dL en 100 mg / dL. Dit kan worden getest door gedurende acht tot twaalf uur te vasten (alleen water drinken) voordat een bloedtest wordt uitgevoerd. Een normale glucosetolerantietest van twee uur is minder dan 140 mg glucose per dl bloed. Lichtelijk abnormale resultaten duiden op verminderde nuchtere glucose die vaak voorafgaat aan een uiteindelijke diabetesdiagnose.

Een andere test die gewoonlijk wordt uitgevoerd, is een A1C-test op hemoglobine. Een normaal niveau van hemoglobine A1c is minder dan 5,7 procent, of tussen 4 en 5,6 procent. Hemoglobine wordt aangetroffen in rode bloedcellen en bevat ijzer dat zuurstof naar weefsels transporteert. Er is een component van de hemoglobine genaamd A1c. De A1c wordt gevormd door de chemische interactie van glucose en hemoglobine, die optreedt gedurende de levensduur van een rode bloedcel (ongeveer 120 dagen). De snelheid waarmee A1c wordt gevormd, is rechtevenredig met de bloedglucoseconcentratie. Hoe hoger het glucoseniveau, hoe meer A1c wordt gevormd. Daarom is hemoglobine A1c een goede marker voor de gemiddelde bloedglucosewaarden in de voorgaande drie maanden en wordt het vaak gebruikt om te monitoren hoe goed diabetes type 2 bij een individu wordt beheerst. Niveaus van hemoglobine A1c (HbA1c) kunnen worden bepaald door een glycohemoglobinetest uit te voeren.

Andere ziekten die moeten worden uitgerangeerd

Sommige andere ziekten die verhoogde bloedglucosespiegels veroorzaken, moeten worden uitgesloten als er symptomen zijn. Deze bijbehorende voorwaarden zijn onder meer:

1) Cushing-ziekte is een aandoening van overmatige cortisolproductie die begint met een hypofysetumor in de hersenen die adenoom wordt genoemd. Cushing-ziekte is verbonden met verhoogde glucoseconcentraties in het bloed en insulineresistentie.

2) Acromegalie wordt veroorzaakt door een goedaardige hypofysetumor, een adenoom genaamd, die een overproductie van groeihormoon veroorzaakt.

3) Feochromocytoom wordt veroorzaakt door een goedaardige bijniertumor die resulteert in een overmaat aan epinefrine en norepinefrine die in de bloedbaan vrijkomen, resulterend in een stijging van de bloeddruk.

4) Hyperthyreoïdie is een overactieve schildklier die te veel schildklierhormoon afgeeft.

Diagnose van diabetes type 2

Diabetes kan worden gediagnosticeerd met een van de volgende methoden, beoordeeld op twee verschillende momenten:

1) Een nuchtere (niet eten voor acht tot 12 uur) plasmaglucoseconcentratie van meer dan 126 mg / dL. Glucose-intolerantie of pre-diabetes is een probleem met de bloedglucoseconcentraties tussen 100 mg / dL en 125 mg / dL.

2) Een oraal glucosetolerantietestresultaat van twee uur van 200 mg / dL of hoger bij twee verschillende gelegenheden.

3) Een willekeurige plasmaglucose van 200 mg / dL of groter wanneer diabetesverschijnselen aanwezig zijn, zoals verhoogde dorst en plassen, onverklaard gewichtsverlies, wazig zicht en / of verhoogd urineren 's nachts.

4) Hemoglobine A1c groter dan of gelijk aan 6,5 procent. Pre-diabetes is een probleem met A1c-niveaus tussen 5,7 en 6,4 procent.

5) Er is nog steeds enige discussie over het gebruik van hemoglobine A1c voor de diagnose van diabetes type 2, omdat het kan worden beïnvloed onder verschillende aandoeningen, zoals sikkelcelanemie, thalassemie, bloedarmoede, nier- en leverziekte en inname van vitamine C- en E-supplementen . Het volgen van de concentratie van hemoglobine A1c is echter cruciaal bij de behandeling van type 2 diabetes.

Pin
+1
Send
Share
Send

Bekijk de video: Minder gedoe voor kinderen met diabetes type I - RTL NIEUWS (Mei 2024).