Astaxanthine is een antioxidant die van nature voorkomt in bronnen zoals microalgen, gist, zalm, schaaldieren en eigenlijk elke oceaanplant of -dier met een roodachtige kleur. Astaxanthine wordt gebruikt als een voedingssupplement en aangeprezen vanwege de voordelen ervan bij de behandeling van cardiovasculaire, immuun-, ontstekingsremmende en neurodegeneratieve ziekten. Veel van deze effecten zijn in vitro of dieren aangetoond, maar weinigen zijn nog op mensen bestudeerd, hoewel er hoop is dat astaxanthine een krachtige ziektestrijder kan blijken te zijn.
Antihypertensieve en neuroprotectieve effecten
Een studie gepubliceerd in 2005 in het "Biological & Pharmaceutical Bulletin" voedde astaxanthine gedurende 14 dagen aan hypertensieve ratten en gedurende een periode van vijf weken aan ischemische of beroerte-gevoelige ratten. De hypertensieve ratten hadden een significante verlaging van de bloeddruk, terwijl de beroerte-gevoelige ratten een uitgesproken neuroprotectief effect vertoonden dat de incidentie van een beroerte vertraagde, evenals een verbeterd leervermogen vertoonden in een water doolhoftest.
Anti-inflammatoire
In 2006 onderzocht de afdeling Ophthalmology and Visual Sciences van Hokkaido University de effecten van astaxanthine op uveïtis, een ontsteking van de vasculaire middenlaag van het oog met de iris. De astaxanthine verminderde oogontsteking in de ogen door pro-inflammatoire factoren te downreguleren.
antioxidant
In verschillende onderzoeken is aangetoond dat astaxanthine meer antioxiderende eigenschappen heeft dan andere carotenoïden, een klasse van gele tot rode pigmenten die te vinden zijn in planten, algen en fotosynthetische bacteriën. Een specifiek project, aan de Universiteit van Kuopio, onderzocht het effect van astaxanthinesuppletie bij gezonde, niet-rokende mannen op lipideperoxidatie, het proces waarbij vrije radicalen elektronen uit celmembranen stelen en celschade veroorzaken. De astaxanthinegroep had een significante afname van het gehalte aan hydroxyvetzuren die ontstekingen stimuleren in vergelijking met de placebogroep.
Astma
Een studie in de februari 2004-uitgave van "Journal of Pharmacological Sciences" rapporteerde over de effecten van het gebruik van astaxanthine in combinatie met ginkgo biloba voor de behandeling van astma, waaruit bleek dat de combinatietherapie de activering van T-cellen onderdrukte in een mate vergelijkbaar met twee vaak gebruikte antihistaminica, Zyrtec en Astalin.
Diabetische nefropathie
Resultaten van een studie gepubliceerd in 2004 in "BioFactors" toonden een lager niveau van bloedglucose in diabetische muizen behandeld met astaxanthin dan in een niet-behandelde groep, en dat de antioxidatieve activiteit van astaxanthine stress op de nieren verminderde en niercelbeschadiging verhinderde. De onderzoekers concludeerden dat astaxanthine nuttig kan zijn bij het voorkomen van diabetische nefropathie.
Dyspepsie, gastritis
De medische universiteit van Kaunas in Litouwen ontdekte dat hogere doses astaxanthine, bij 40 milligram, de symptomen van patiënten met dyspepsie niet deden genezen, maar wel een significante vermindering van reflux gaven bij patiënten die besmet waren met H. pylori, de bacteriën die kunnen leiden tot zweren.
Zon bescherming
Resultaten van een onderzoek door wetenschappers in Rome, Italië, vergeleken verschillende carotenoïden om te zien hoe ze de huid beschermden tegen de schadelijke effecten van UVA-stralen tegen de zon. Volgens de studie, gepubliceerd in 2009 in "Experimentele Dermatologie", werden fibroblasten van de huid behandeld met de carotenoïden voordat ze werden blootgesteld aan UVA, waarbij alleen astaxanthine een significant lichtbeschermend effect vertoonde, en de meeste door UVA geïnduceerde verwondingen moduleerde.
