Melk is een steunpilaar in veel diëten over de hele wereld. Het komt in verschillende vormen: rauw, gepasteuriseerd en gepoederd. Er zijn ook tal van producten op basis van melk beschikbaar, waaronder kaas, yoghurt en ijs, evenals tal van andere verpakte goederen, die zijn afgeleid van een of andere vorm van melk. Elke melkvorm heeft voor- en nadelen.
Geschiedenis
Vroege mensen, voornamelijk jagers-verzamelaars, gebruikten geen zuivelproducten. Maar liefst 9.000 jaar oud, nomaden en agrarische samenlevingen afhankelijk van de melk van runderen, schapen, geiten, paarden, waterbuffels en kamelen. Deze culturen waardeerden melk voor zijn voedzame eigenschappen.
Aan het begin van de 20e eeuw ontstond in geïndustrialiseerde samenlevingen bezorgdheid over de ontwikkeling van door melk overgedragen ziekten. Dit leidde tot de acceptatie van pasteurisatie, een proces van het verwarmen van melk bij zeer hoge temperaturen met de bedoeling om de micro-organismen die infecties veroorzaken te vernietigen en tot melkbederf te leiden.
Melkpoeder is ontstaan in de jaren 1800 als een methode voor het conserveren van melk. Het poeder wordt gemaakt door alle vocht uit de melk te verwijderen.
Pasteurisatie
Pasteurisatie werd ontwikkeld door Louis Pasteur in 1864. Pasteurisatie vernietigt micro-organismen die in melk kunnen verschijnen en ziekten veroorzaken, zoals tuberculose, buiktyfus, roodvonk, keelpijn, difterie en gastro-intestinale aandoeningen. Het is ook bedoeld om organismen tegen te gaan die leiden tot verzuring van melk. Het proces omvat het verwarmen van de melk tot temperaturen tussen 150 en 300 graden Fahrenheit en vervolgens afkoelen. Pasteurisatie doodt gevaarlijke kiemen, maar het vernietigt ook nuttige bacteriën en andere voedzame bestanddelen.
Gemak
Omdat pasteurisatie bacteriën vernietigt die verzuring veroorzaken, heeft gepasteuriseerde melk een langere houdbaarheid dan rauwe melk. De houdbaarheid van melkpoeder is zelfs langer dan vloeibare melk en hoeft niet te worden gekoeld. Poedermelk houdt echter niet eeuwig stand, omdat zijn vetten uiteindelijk ranzig worden. Terwijl poedermelk bij opslag langer meegaat, heeft deze de extra stap nodig om water toe te voegen voor gebruik, en als water eenmaal is toegevoegd aan melkpoeder, is de houdbaarheid hetzelfde als voor vloeibare melk.
Voeding
Gepasteuriseerde en poedermelk hebben lagere niveaus van voedingsstoffen vergeleken met rauwe melk. Pasteurisatie vernietigt alle microben in melk, inclusief melkzuurbacillen, die gunstig zijn voor de gezondheid en die het gastro-intestinale en immuunsysteem versterken. Bovendien, volgens Sally Fallon, een voedingsonderzoeker en auteur van 'Nourishing Traditions', verandert pasteurisatie de aminozuren van melk; bevordert ranzigheid van vetzuren; vernietigt vitamine A, D, C en B12; en vermindert de mineralen calcium, chloride, magnesium, fosfor, natrium en zwavel, evenals vele sporenmineralen. Verder vernietigt de verwarming in pasteurisatie de enzymen in melk, die anders het lichaam helpen om voedingsstoffen, met name calcium, te assimileren. Vaak worden sommige synthetische vitamines terug toegevoegd aan gepasteuriseerde melk, maar zonder de natuurlijke enzymen van de melk zijn ze moeilijk te verteren.
Melkpoeder heeft dezelfde tekort aan voedingsstoffen als de bron is gepasteuriseerd. Bovendien bevat melkpoeder beschadigde cholesterol, wat schade aan bloedvaten bevordert.
Kosten
In termen van monetaire output kost poedermelk minder dan vloeibare melk. Melkpoeder gaat ook langer mee.
Smaak
Melkpoeder smaakt in het algemeen slechter dan vloeibare melk, maar wanneer het wordt gebruikt bij het bakken, is het verschil niet merkbaar. Gepasteuriseerde melk heeft de neiging minder te smaken dan rauwe melk.
