Puls en ademhaling zijn twee van de vier vitale functies van het lichaam. De andere vitale functies zijn lichaamstemperatuur en bloeddruk. Vitale functies meten de lichaamsfuncties en artsen en verpleegkundigen nemen deze metingen om uw lichamelijke gezondheid te beoordelen. Afwijkingen in de vitale functies kunnen duiden op ziekte of ziekte of stappen meten in de richting van herstel na een operatie, ziekte of infectie.
Stap 1
Zit de patiënt op een onderzoekstafel of in een stoel. Zorg ervoor dat de patiënt ontspannen en comfortabel is voordat u aan het onderzoek begint. Haar rug moet worden ondersteund en ze moet haar voeten plat hebben op de voetsteun van de onderzoekstafel of op de grond voor het beste resultaat. Vraag de patiënt naar haar medische geschiedenis. Het is belangrijk om actuele medicatie, een voorgeschiedenis van hypertensie of een voorgeschiedenis van langzame of snelle polsslag te documenteren, omdat al deze overwegingen van invloed kunnen zijn op de polsfrequentie en de ademhalingsfrequentie van de patiënt.
Stap 2
Ga naar je patiënt staan. Draai haar hand om, zodat haar handpalm naar boven wijst aan de kant waar je de pols wilt nemen. Plaats uw eerste en tweede vingers aan de buitenkant van de pols van de patiënt, net onder het punt waar de hand de pols aan dezelfde kant als de duim raakt. U moet een lichte streep voelen in de pols waar de slagader ligt en door zachtjes op te drukken, moet u de pols van de patiënt voelen.
Stap 3
Merk op of de puls normaal is, regelmatig onregelmatig of onregelmatig onregelmatig. Een regelmatige puls heeft gelijkmatig verdeelde slagen, een regelmatig onregelmatige puls heeft overal een onregelmatig patroon - meestal duidt dit op overgeslagen beats - en de onregelmatig onregelmatige pols heeft geen echt patroon en is erg moeilijk te meten. Als de patiënt een regelmatige puls heeft, tel dan het aantal slagen in 15 seconden en vermenigvuldig dat aantal met vier om het aantal slagen per minuut te krijgen. Als de patiënt een onregelmatige polsslag heeft, neemt u de puls een minuut lang en noteert u het aantal slagen per minuut.
Stap 4
Blijf de pols van de patiënt vasthouden terwijl u haar ademhaling meet. Vertel de patiënt niet dat je haar ademhaling gaat meten omdat sommige mensen hun ademhalingsfrequentie zullen veranderen als ze weten dat het wordt gemeten. Kijk naar de schouders en de borst van de patiënt en tel elke inademing als één ademhaling. Tel het aantal ademhalingen in 15 seconden en vermenigvuldig het aantal met vier om het aantal ademhalingen per minuut te krijgen. Merk op of de ademhaling moeizaam of normaal is en noteer het aantal en de waarneming van de ademhalingen.
Tips
- Een normale rustfrequentie voor volwassen volwassenen ligt tussen 60 en 80 slagen per minuut. Een puls van meer dan 80 slagen per minuut wordt tachycardie genoemd en een hartfrequentie van minder dan 60 slagen per minuut wordt bradycardie genoemd. De normale ademhalingssnelheid van volwassenen is 12 tot 20 ademhalingen per minuut. Ademhaling van meer dan 20 per minuut wordt tachypnea genoemd.
waarschuwingen
- Voer deze metingen niet uit op iemand die alcohol of tabak heeft gedronken of krachtig heeft gewerkt in de 30 minuten voorafgaand aan het examen. Gebruik uw duim niet om de pols van de patiënt te nemen. Je eigen hartslag is sterker in je duim dan die van je andere vingers, dus je kunt je eigen hartslag voor die van hen verwarren tijdens het uitvoeren van het onderzoek.
