Veel van het geconsumeerde voedsel in de Verenigde Staten wordt geïmporteerd, waaronder naar schatting 60 procent van vers fruit en 80 procent van de zeevruchten, volgens een artikel uit maart 2011 in Scientific American. Vóór januari 2011 beschikte de Amerikaanse Food and Drug Administration over beperkte bevoegdheden om Amerikaanse normen op te leggen aan buitenlandse leveranciers. Strengere wetgeving gericht op het voorkomen van uitbraken van door voedsel overgedragen ziekten heeft de controle- en handhavingscapaciteit versterkt ten opzichte van leveranciers van zowel offshore-levensmiddelen als binnenlandse importeurs.
Door voedsel overgedragen ziekten en sterfgevallen
Statistieken die in april 2011 zijn gepubliceerd door de Centers for Disease Control and Prevention schatten dat 47,8 miljoen door voedsel overgedragen ziekten jaarlijks voorkomen in de Verenigde Staten, 127.839 waarvoor ziekenhuisopname en 3.037 voor de dood nodig zijn. Deze cijfers werden echter aangevochten in een redactioneel artikel gepubliceerd op 23 februari 2011, 'New England Journal of Medicine', waarbij het aanrekenen van wijzigingen in de gegevensverzamelingsmethoden van de CDC tot misleidend lage cijfers had geleid. De werkelijke percentages waren "stagnerend" sinds 1999, toen naar schatting 76 miljoen ziekten, 325.000 ziekenhuisopnames en 5.000 sterfgevallen werden toegeschreven aan bedorven voedsel, schreef Michael Osterholm, directeur van het Center for Infectious Disease and Research Policy van de Universiteit van Minnesota.
Demand Fuels Supply
Naarmate de voedingssmaak internationaler wordt, is de vraag van consumenten naar geïmporteerde voedingsmiddelen, vooral die in Aziatische keukens, toegenomen. Voedsel uit landen waar de arbeids- en productiekosten een fractie zijn van die in de Verenigde Staten, is vaak goedkoper dan in het binnenland geproduceerde tegenhangers en geeft gerechten ook een authentiekere smaak, maar er is een nadeel. Wanneer kwaliteitscontroles en productienormen niet voldoen aan de Amerikaanse normen, neemt de kans op door voedsel overgedragen ziekten toe. Als inspecteurs geen onveilige producten vangen voordat ze in de schappen van de supermarkt terechtkomen, komt het nieuws pas uit nadat mensen die ze hebben gegeten voedselvergiftiging oplopen.
China: een voortdurende zorg
In 2007 getuigde Dr. David Acheson, de commissaris van de FDA voor voedsel, voor een commissie van het Amerikaanse huis van afgevaardigden dat de FDA een "geschiedenis van bezorgdheid" had over export van ondermaatse en bedorven levensmiddelen uit China. Onder de incidenten die een golf van meldingen en terugroepacties veroorzaakten, waren huisdierenvoeders en veevoer verontreinigd met de industriële chemische melamine, samen met herhaalde ontdekkingen van vis en zeevruchten met resten van illegale drugs, voedseladditieven en chemische verontreinigingen. In april 2008 zei Jean M. Halloran, directeur van voedselbeleidsinitiatieven voor de consumentenbond die met een regeringscommissie sprak,: "We hebben aanzienlijk bewijs dat de invoer van zeevruchten uit China aanzienlijke veiligheidsrisico's met zich meebrengt." Het vermogen van de FDA om te voorkomen dat onveilig voedsel het land binnen zou komen, was "zeer beperkt", zei Halloran.
Wet modernisering voedselveiligheid
De wet op de moderniseringswetgeving voor voedselveiligheid van $ 1,4 miljard, die in januari 2011 door president Barack Obama is ondertekend, probeert uitbraken van door voedsel overgedragen ziekten terug te dringen door strengere regels op te leggen voor voedselinvoer en de handhavingsautoriteit van de FDA uit te breiden. De nieuwe regelgeving vereist dat binnenlandse importeurs de verantwoordelijkheid nemen voor de voedselveiligheid van hun buitenlandse leveranciers en voor offshore voedselverwerkende bedrijven om maatregelen te nemen om besmetting te voorkomen. Krachtens de FSMA-wetgeving is de FDA gemachtigd om voedingsmiddelen uit niet-conforme faciliteiten of landen te blokkeren om de Verenigde Staten binnen te komen. Volgens oude wetten moest de FDA bedrijven overhalen om vrijwillig voedselproducten terug te roepen die als onveilig werden beschouwd, maar nieuwe wetten verlenen een eenzijdige bevoegdheid om terugroepingen te bevelen.
