Lage rugpijn is de op één na meest voorkomende neurologische aandoening na hoofdpijn in de Verenigde Staten, volgens het National Institute of Neurological Disorders and Stroke (NINDS). Pijn in de onderrug kan worden veroorzaakt door spierspasmen of verwondingen, of het kan te wijten zijn aan zenuwbeschadiging of botlaesies. Het kan resulteren in verschillende chronische aandoeningen, waaronder degeneratieve schijfaandoeningen, waarbij het sponsachtige materiaal tussen de wervels (schijven) zijn vloeistof verliest, en spondylolyse, een ontsteking van de ruggengraatgewrichten die een operatie kan vereisen om de pijn te verlichten. Lumbale fusie is een chirurgische procedure waarbij twee of meer wervels worden samengevoegd om beweging en pijn te beperken en de wervelkolom te versterken.
Interbody Fusion
Een inter-body fusion-techniek verwijdert de schijf tussen de wervels die aan elkaar worden gefuseerd. De schijven worden vervolgens vervangen door een afstandhouder van metaal van metaal of plastic. Er zijn drie hoofdtypen fusie-technieken tussen de lichamen.
De posterieure lumbale interbody fusion (PLIF) techniek wordt uitgevoerd door een incisie in de rug (vandaar de posterieure positie) en wordt meestal gedaan wanneer ofwel een enkele fusie van twee wervels of een dubbele fusie, waarbij drie wervels betrokken zijn, vereist is. Tijdens een PLIF worden de zenuwen opzij geschoven waardoor de chirurg de toegang krijgt om een ​​bottransplantaat uit te voeren, of samen te voegen, aan zowel de rechter- als linkerkant van de ruimte tussen de lichamen.
Een transforaminale lumbale interbody-fusie (TLIF) wordt ook uitgevoerd door een incisie in de rug. Tijdens deze procedure worden de zenuwen echter niet opzij geschoven en wordt het bottransplantaat uitgevoerd in het middengedeelte van de ruimte tussen de lichamen.
Een anterieure lumbale interbody fusion (ALIF) -techniek komt het lichaam binnen via een incisie in de buik. Dit type interlichaamsfusie wordt vaak uitgevoerd wanneer verschillende schijven betrokken zijn die samen moeten worden gesmolten. Hoewel de anterieure positionering vereist dat de darmen en de belangrijkste bloedvaten, inclusief de aorta en vena cava, opzij worden geschoven, hoeven de spinale zenuwen niet te worden verplaatst. Dit vermindert het risico op neurologische schade volgens het Center for Spinal Surgery van de University of Southern California.
Posterolaterale fusie
Een posterolaterale lumbale fusie is vergelijkbaar met de PLIF, omdat de incisie achterin wordt gemaakt. De twee technieken verschillen echter omdat in de posterolaterale fusie de schijfruimte niet wordt verwijderd. In plaats daarvan worden de wervels aan het transversale proces samengesmolten, een uitsteeksel dat zich uitstrekt vanaf elke zijde van de wervels.
Facet Joint Fusion
Een minder vaak uitgevoerde lumbale fusie-operatie is de facetgewrichtsmix. Dit is waar twee wervels met elkaar verbonden zijn. Elke wervel heeft twee (aan elke kant) superieure processen bovenop de wervel en twee inferieure processen aan de onderkant. Het facetgewricht is waar de superieure processen van één wervel onderling verbonden zijn met de inferieure processen van de wervel erboven. Deze facetgewrichten maken de hele ruggengraat een lange, stabiele eenheid. Wanneer de gewrichten samen worden gesmolten, kan bewegingsflexibiliteit worden geremd, maar de pijn kan worden verminderd.
