De Wereldgezondheidsorganisatie, WHO, definieert diarree als 3 of meer dunne ontlasting per dag. Naar schatting lijden Amerikaanse volwassenen elk jaar aan 99 miljoen episodes van diarree, wat leidt tot meer dan 250.000 ziekenhuisopnamen (zie ref 1 en ook 2, 5, 6 en 7)). Terwijl bij kinderen jonger dan 5 jaar, zijn diarreeziekten de tweede belangrijkste doodsoorzaak wereldwijd. (zie ref 6). Diarree die slechts veertien dagen duurt, wordt acuut genoemd, terwijl diarree die langer dan een maand duurt, als chronisch wordt gedefinieerd. (zie ref 1, 5, 6 en 7). Waterige diarree is de gastro-enteritis of een maag- of darmontsteking, een symptoom gedefinieerd door ontlasting die meer vloeibaar is in consistentie en zonder bloed. Het kan worden veroorzaakt door virussen, bacteriële infecties, parasieten of verschillende niet-infectueuze omstandigheden. (zie ref. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 en 10).
virussen
De meest voorkomende oorzaken van diarree in de Verenigde Staten zijn virussen, zoals rotavirus, astrovirus, adenovirus en norovirus of Norwalk-virus. (zie ref. 1 en 5). Hoewel het rotavirus de leidende diarreeziekte bij kinderen is, is de meest voorkomende oorzaak van virale gastro-enteritis bij volwassenen het norovirus volgens de Centers for Disease Control and Prevention of CDC. (zie ref. 9 en 10). In feite wordt het norovirus beschouwd als de belangrijkste oorzaak van voedselvergiftiging in de Verenigde Staten (zie ref. 9). De norovirus-symptomen omvatten koorts, braken en maagpijn samen met diarree. (zie ref. 9). Typisch ontwikkelt een persoon symptomen 12 tot 48 uur na blootstelling aan deze virussen. De meeste mensen herstellen binnen 24 tot 72 uur. (zie ref. 9). Deze virale infecties verspreiden zich via besmet voedsel, water en oppervlakken. De beste manier om de verspreiding van deze ziekten te voorkomen, is door je handen te wassen voor het bereiden, eten of hanteren van voedsel en na het wisselen van luiers en het gebruik van het toilet. Het norovirus is bijvoorbeeld notoir bestand tegen handontsmettingsmiddelen en temperaturen tot 140 graden Fahrenheit, dus handen wassen met water en zeep is essentieel om verspreiding te voorkomen. (zie ref. 9 en 10).
Bacteriële infecties
De Cleveland Clinic legt uit dat de meest voorkomende bacteriële waterige diarree reizigersdiarree is, die wordt veroorzaakt door enterotoxigene Escherichia coli of ETEC, gevolgd door Bacillus cereus en Staphylococcus aureus. (zie ook ref. 5) Vanwege de prevalentie van deze bacteriële infecties in het buitenland, heeft de CDC de eenvoudige aanbevelingen voor reizigers ontwikkeld om 'het te koken, het te koken, het te schillen of het te vergeten'. (zie ref 4). Ondanks deze aantallen onthullen slechts 1-6% van alle ontlastingsculturen in de mensen met waterige diarree in de V.S. bacteriële infecties. (zie ref 7, p.1). Buiten de VS daarentegen zijn bacteriële infecties tamelijk veel voorkomend. (zie ref 6). Hoewel ETEC de meest voorkomende bacteriële infectie wereldwijd is, is de bacterie Vibrio cholerae betrokken bij veel belangrijke pandemieën, resulterend in miljoenen diarree gevallen en enkele duizenden sterfgevallen in ontwikkelingslanden. (zie ref 7, blz. 2 en ref 6). De behandeling voor bacteriële infecties bestaat uit antibiotica en het onderhoud van vocht en elektrolyten door middel van aanzienlijke en constante rehydratie met veilig drinkwater. (zie ref. 2 en 6).
parasieten
Parasitaire diarree-infecties zijn in tegenstelling tot virale of bacteriële ziekten, grotendeels als gevolg van het feit dat ze al maanden of jaren aanwezig kunnen zijn, terwijl bacteriële en virale aandoeningen minder dan twee weken duren. (zie ref. 4) Een artikel gepubliceerd in "Gut Microbes" in januari 2010 geeft aan dat Giardia lamblia de meest voorkomende intestinale parasietoorzaak is van diarree wereldwijd. Het is een niet-invasief organisme dat een protozo wordt genoemd en zich verzamelt in het bovenste deel van de dunne darm door aan de mucosale voering in de darm te blijven kleven. Het veroorzaakt zowel een acute als chronische diarree die wordt gekenmerkt door buikpijn en het voorkomen van opname van voedingsstoffen, wat leidt tot iemands ondervoeding. (zie ref 4). Een andere parasitaire aandoening is Entamoeba histolytica, die een aandoening veroorzaakt die bekend staat als amebiasis. (zie ref 4). Dit is een ontstekingsparasiet die een verzwering van de darmen veroorzaakt, evenals een waterige diarree. Beide aandoeningen kunnen met medicijnen worden behandeld. (zie ref 4).
Niet-infectieuze oorzaken
Niet-infectieuze oorzaken omvatten ontstekingsaandoeningen, voedselallergieën of -intoleranties en bijwerkingen van medicatie. Volgens het American College of Gastroenterology, of ACG, is een waterige diarree een van de meest voorkomende bijwerkingen van farmaceutische geneesmiddelen. Deze vorm van diarree stopt meestal nadat de beledigende medicatie is stopgezet. (zie ref. 1 en 5). Aan de andere kant kunnen ontstekingsaandoeningen een chronische waterige diarree veroorzaken. Deze omvatten inflammatoire darmaandoeningen - een ontsteking van de darmwand, Celiac Sprue - een auto-immune allergie voor glutenproducten en chronische pancreatitis - en ontsteking van de pancreas, en ze worden allemaal gekenmerkt door malabsorptie of verminderde spijsvertering van vetten en vitamines en leiden tot ondervoeding. (ref 1 en 5). Andere niet-infectieuze oorzaken houden verband met de reactie van het lichaam op bepaalde voedingsmiddelen, zoals het geval is bij het innemen van sorbitol of andere onverteerbare suikers, zoals gerapporteerd door de ACG. Problemen met de vertering van zuivelproducten doen zich ook voor, namelijk lactose-intolerantie. Dit soort voedselallergieën komt meestal vaker voor bij Afro-Amerikanen en Aziatisch-Amerikanen. (zie ref 1 en 5)
waarschuwingen
Als iemand een van de bovengenoemde symptomen ervaart, is het het beste om zo snel mogelijk contact op te nemen met zijn of haar zorgaanbieder.
