Er zijn veel vormen van angst, waarvan er één 'uit het niets' komt, niet verbonden met een bepaalde gebeurtenis. Deze vrij zwevende of onverklaarbare angst staat los van situationele of fobische angst, aldus Edmund Bourne, Ph.D., auteur van 'The Anxiety and Phobia Workbook', die meer dan 20 is gespecialiseerd in de behandeling van angstgevoelens. De diagnostische termen voor dit type angst omvatten paniekaanval of paniekstoornis.
Geschiedenis
Robert Leahy, Ph.D., heeft 25 jaar lang angst behandeld en is de auteur van 'Angstvrij ontrafelen je angsten voordat ze je ontrafelen', zegt paniekstoornis, net als de rest van de angststoornissen, uit onze evolutionaire geschiedenis. Met andere woorden, het gevoel van paniek, de gedachten die het opriep en fysieke reacties produceerde een doel: mensen in leven houden.
Bijna alle situaties die een paniekaanval veroorzaken, zoals hoogtes, afgesloten ruimtes en verpletterd worden in een menigte, verwijzen terug naar primitieve gevaren. Als je bijvoorbeeld van een hoge brug naar beneden kijkt, krijg je een natuurlijke duizeligheid van hoogten. In de prehistorie hielp dit antwoord om voorouders weg te houden van kliffen waar ze van af konden vallen en hun dood konden veroorzaken.
symptomen
Bourne zegt dat de symptomen van een paniekaanval omvatten kortademigheid, beukende of snellende hart, flauwte of duizeligheid, trillen, gevoel van verstikking, zweten, misselijkheid, gevoel van onwerkelijkheid, gevoelloosheid of tintelend gevoel in ledematen, warme en koude flitsen, pijn op de borst, angsten van controle verliezen of gek worden en de angst om te sterven. Diagnose van een volledige paniekaanval vereist de aanwezigheid van vier symptomen. Een aanval met beperkte symptomen heeft drie of minder symptomen.
Diagnose van paniekstoornis, volgens Dr Bourne, vindt plaats na twee paniekaanvallen en een maand of meer zorgen dat een nieuwe aanval zal plaatsvinden.
Paniekaanvallen treden meestal binnen 10 minuten op, hoewel sommige symptomen kunnen blijven hangen. Paniekaanvallen kunnen voorkomen tijdens waakzame en slaapuren, volgens de NIMH.
Oorzaken
Leahy zegt dat er aanwijzingen zijn dat je eerste paniekaanval de neiging heeft om te gebeuren na het verlies van een relatie, ziekte, toegenomen verantwoordelijkheden, kater, ontwenning van drugs of vermoeidheid. Het vinden van de oorzaak van een paniekaanval gebeurt meestal niet. Het gebrek aan weten waar de paniekaanval vandaan kwam, leidt tot meer angst. Je bent bang voor paniekaanvallen zonder waarschuwing, en geloof dat wanneer het dit doet je zal verzwakken.
Volgens Dr. Bourne kan een groot aantal medische aandoeningen paniekaanvallen veroorzaken, waaronder verschillende hartaandoeningen, hypogylcemie, hyperventilatiesyndroom, onevenwichtigheid in hormonen, PMS, pulmonale aandoeningen en tekorten aan bepaalde vitamines of mineralen.
Behandeling
Volgens het NIMH is paniekstoornis een van de meest behandelbare angststoornissen. Bourne zegt dat de behandeling het volgende kan omvatten: ontspanningstraining, paniekbeheersing, interoceptieve desensibilisatie - gewend raken aan fysieke symptomen van paniek - maar ook aan medicijnen en veranderingen in levensstijl, zoals het monitoren en uitdagen van angstremmende gedachten.
Om met de behandeling te beginnen, raadt de NIMH u aan eerst uw huisarts te raadplegen. De arts kan onderzoeken of de oorzaak van uw symptomen te wijten is aan angst en medische toestand, of beide.
De volgende stap naar het vinden van een behandeling, volgens NIMH, is het bezoeken van een behandelaar in de geestelijke gezondheidszorg, zoals een erkend psycholoog of maatschappelijk werker. De beoefenaar kan gedragstherapie aanbieden.
Waarschuwing
Paniekstoornis kan leiden tot een ander type angststoornis, agorafobie. Om de paniekaanvallen te beheersen, kan een persoon beginnen te vermijden het huis te verlaten, tenzij vergezeld van een "veilig persoon", of kan hij voorkomen dat hij het huis helemaal verlaat. Dagelijkse activiteiten, zoals winkelen, naar school gaan of naar het werk gaan, worden onmogelijk.
Volgens de NIMH speelt de vroege behandeling van de paniekstoornis een rol bij het voorkomen van agorafobie.
Paniekstoornis komt vaak voor bij andere gezondheidsproblemen met gedrag, waaronder depressie, drugsmisbruik of alcoholisme. Deze problemen zullen behandeling nodig hebben, samen met de paniekaanvallen, volgens het NIMH.
