Kalium is een mineraal dat nodig is voor het functioneren van zenuwen en spieren, met name de spieren in het hart. Lage niveaus van kalium, hypokaliëmie genoemd, komen om vele redenen voor. Normale bloedspiegels van kalium variëren tussen 3,5 en 5,0 milli-equivalenten per liter, of mEq / L, volgens Gale Encyclopedia of Medicine. Niveaus tussen 3,0 en 3,5 of lager worden beschouwd als lichte hypokaliëmie; niveaus tussen 2,5 en 3,0 worden als matig beschouwd. Gewoonlijk zijn niveaus van 3,0mEq / L niet gevaarlijk bij gezonde mensen; symptomen verschijnen normaal niet tot niveaus onder 3mEq / L vallen, zegt Stanford University.
Risico's
Mensen met bepaalde gezondheidsproblemen hebben meer kans om symptomen te ontwikkelen, zelfs bij kaliumspiegels van 3mEq / L. Mensen met hartaandoeningen zoals hartfalen, linkerventrikelhypertrofie - een vergroting van de linker pompkamer van het hart - of een verminderde bloedtoevoer, bekend als hartischemie, ontwikkelen meer kans op symptomen met lichte tot matige hypokaliëmie. . Alcoholisten hebben ook meer kans op symptomen met milde tot matige druppels in kaliumspiegels. Recept diuretica zijn de meest voorkomende oorzaak van hypokaliëmie; maar liefst 10% tot 40% van de mensen die thiazidediuretica gebruiken hebben hypokaliëmie, meldde F. John Gennari, MD van de University of Vermont School of Medicine in de uitgave van New England Journal of Medicine van augustus 1998.
symptomen
Symptomen van hypokaliëmie zijn onder meer krampen in de benen, obstipatie, spierongemakken, verwardheid en zwakte. Symptomen zoals een onregelmatige hartslag treden normaal niet op totdat de niveaus dalen tot 2mEq / L of minder, maar hartklachten zijn zeldzaam bij mensen die geen hartaandoeningen hebben, zegt Dr. Gennari. Wijzigingen in het elektrocardiogram kunnen beginnen wanneer de niveaus dalen tot 3mEq / L, met afvlakking van T-golven, ST-segmentdepressie en meer uitgesproken U-golven. Verlamming die kan beginnen aan de voeten en opwaartse bewegingen, die uiteindelijk ademhalingsmoeilijkheden tot gevolg hebben, kan zich op hetzelfde niveau ontwikkelen.
Diagnose
Een diagnose van hypokaliëmie wordt gemaakt op basis van laboratoriumresultaten. geen symptomen. Een arts trekt een bloedmonster uit een ader voor de test. Een ECG helpt bij het diagnosticeren van mogelijk schadelijke onregelmatigheden in de hartslag.
Behandeling
Milde hypokaliëmieën behoeven mogelijk geen behandeling. Een verhoogde inname van kalium in de voeding met voedingsmiddelen zoals bananen, melk, pindakaas, sinaasappels en tomaten kan helpen. Op niveaus van 3mEq / L leveren orale kaliumsupplementen gewoonlijk een adequate behandeling. Wanneer de spiegels onder 2,5 mEq / L dalen, kan intraveneuze toediening van kalium noodzakelijk zijn.
