Ryan Palmer had een zware week. Maandag vocht de 26-jarige baan tegen squat persen en ringsprongen. Dinsdag, een schone en eikel waarin hij 30 herhalingen uitpersde met 135 pond. De volgende dag voerde hij, ondanks het feit dat zijn spieren nog steeds pijn deden, in totaal 150 pull-ups en 150 burpees.
Palmer nam een pauze van oefening op donderdag, maar de volgende ochtend ging hij voor een lange fietstocht. De volgende dag waren zijn armen ongewoon pijnlijk en opgezwollen, zijn urine de kleur van zwarte thee die al urenlang sijpelde. In plaats van zich in de trainingskleding aan te passen op zondag, bevond hij zich in een ziekenhuisjas die was aangesloten op een infuus-infuus dat zijn nieren doorspoelde met meer dan negen liter zoutoplossing. Terwijl zijn creatine-kinaseniveaus - de hoeveelheid spiereiwit afgebroken vergiftiging van zijn bloedstroom - afnamen met het tempo van een slak, haalde hij zijn telefoon tevoorschijn om een tweet naar zijn medesleten te sturen. Met één flits van de camera onthulde Palmer de angstaanjagende resultaten van een niertest en bood een eenvoudige onderschrift aan: "Oom Rhabdo, ben jij dat?"
"Normale mensen snappen het niet. Het is alsof je in de maffia bent. Je kunt niet begrijpen hoe het is, tenzij je van binnen bent. '
De 33-jarige Jennifer Wielgus, die CrossFit al ongeveer een jaar in Philadelphia doet.
De evolutie van oefening
De no-quit-sfeer van sommige CrossFit-sportscholen heeft vragen opgeroepen. Fotocredit: BJI / Blue Jean Images / blue jean images / Getty Images Iets meer dan een jaar geleden trok ik op een avond naar een garage klaar om van mijn reet te schoppen. Ik wilde een CrossFit-training proberen. Ik had de geruchten gehoord. Ik wist dat wat eraan zat waarschijnlijk groter was dan ik aankon - en dat zelfs mijn atletische achtergrond als turner, gewichtheffer, terugweg of waakhond me niet zou voorbereiden. Dus at ik een licht diner dat niet vreselijk smaakt als ik het uiteindelijk op mijn sneakers gooide nadat ik mezelf had overgegeven. En ik zoog mijn angst op.
Toen ik aankwam, leek niets te intimiderend, behalve de grote klok met rode cijfers. Het waren die cijfers die mijn vermogen om te overleven zouden bepalen. De training begon goed, maar precies rond mijn vijfde set squats, toen het gewicht een beetje te zwaar werd en mijn vorm begon te haperen, zette ik de lat neer. Maar de klok keurde niet goed.
2:37… .2:36… 2:35…
Terwijl de sporters om me heen in beweging bleven, verbijsterd door mijn nalatigheid, wist ik dat mijn tijd voorbij was. Ik kon een steek in mijn ruggengraat voelen die aan een oude stressfractuur deed denken. Alles - afgezien van de omgeving - zei me om te stoppen.
"Raap het op! Maak het af! Twee minuten! Zoals zoveel rondes, laten we gaan! "De handen van de coach klapten tegen elkaar in, lippen die strak in frustratie werden gedrukt voor de mentale en fysieke onderbreking die ik mezelf gaf. Dus ik pakte de bar. En zo langzaam mogelijk te bewegen met de beste vorm die iemand kan gebruiken als hij moe is en pijn heeft, heb ik het uitgespeeld. Die nacht had ik een dubbele dosis ibuprofen en een ijsbad nodig.
Dat was mijn eerste ervaring met CrossFit, een trainingsmethodologie gemaakt door voormalig gymnast Greg Glassman in 2001. CrossFit bestaat uit een stoofpot van verschillende sporten: olympische liften, cardiotraining en andere ogenschijnlijk eenvoudige maar multi-gewrichtsbewegingen (zoals boxsprongen) , pullups en springtouw) worden gecombineerd in elke klasse. CrossFit heeft tot doel "een brede, algemene en inclusieve fitness te creëren", volgens de handleiding van het merk. Het trainingsfenomeen groeit gestaag gedurende een decennium, en volgens het hoofdkantoor van CrossFit zijn er meer dan 3.000 CrossFit-aangesloten sportscholen wereldwijd, met 332 in Californië alleen.
Elke dag komen duizenden CrossFit-sporters trouw naar hun respectieve sportscholen: magazijnen vol met dozen, touwen, Olympische ringen, kettlebells en een nooit-nooit-onhoorbare atmosfeer. Het bepalende kenmerk van CrossFit is de intensiteit. De programma's zijn moeilijk als de hel. Het "recept", zoals de gids aangeeft, is voor "constant gevarieerde, hoogintensieve, functionele bewegingen die de fysieke competentie optimaliseren in tien fysieke domeinen: cardiovasculair en ademhalingsuithoudingsvermogen, uithoudingsvermogen, kracht, flexibiliteit, kracht, snelheid, coördinatie, behendigheid , balans en nauwkeurigheid. "
De sleutel tot de hoogspanningsoefeningen is een digitale klok die het grootste onroerend goed in de meeste CrossFit-faciliteiten bevat. De meeste trainingen zijn op tijd gebaseerd, wat betekent dat je niet stopt voordat de klok nul is. Zelfs als je spieren falen en je geest verzwakt, duwen coaches en medegymgoers elk lid naar de voltooiing.
Peter Villahoz, een 30-jarige New Yorkse Police Department Officer uit East Meadow, New York, zegt dat veel van zijn goede vrienden van CrossFit zijn en dat ze er zijn om elkaar te duwen.
"Als ik als eerste finish, wacht ik tot deze jongens klaar zijn en ik motiveer ze", zegt hij. De kameraadschap in de sportschool is niets minder dan aanstekelijk. Als zodanig heeft het programma zijn sceptici verdiend en, natuurlijk, ware gelovigen.
"Als volwassen competitieve atleet, is er niets anders zoals dit. Je krijgt die adrenalinestoot die je kreeg toen je op de middelbare school zat, "zegt de 33-jarige Jennifer Wielgus, die al een jaar CrossFit doet in Philadelphia.
Die haast en liefde voor de sportschool is allesbehalve een slechte zaak, maar de no-quit-sfeer heeft vragen opgeroepen. En de mentaliteit van het gepeupel heeft de gezondste gedragingen aangenomen en heeft het in een toenemend gevaar veranderd.
De donkere kant van CrossFit
Bepaalde CrossFit-bewegingen, zoals Olympische liften, moeten met mate worden gedaan. Photo Credit: HeroImagesCLOSED / Hero Images / Getty Images Oom Rhabdo vertegenwoordigt een personage in de CrossFit-gemeenschap en is een afkorting voor rabdomyolyse, een nieraandoening die meestal wordt veroorzaakt door overmatige lichaamsbeweging, volgens Heather Gillespie, een arts op het gebied van sportgeneeskunde van de UCLA. De mogelijk levensbedreigende toestand, die ook kan worden veroorzaakt door de onderliggende genetica, treedt op wanneer spierafbraak optreedt en myoglobine, het biproduct van spiervezels, wordt vrijgegeven in de bloedbaan, waardoor de nieren in wezen verstopt raken en ze vergiftigen.
"Als je uitgedroogd bent, wat bij rhabdo hoort, kun je deze gifstoffen niet verwijderen, de nier kan het bijproduct niet filteren," zegt Gillespie. Het kan leiden tot nierfalen en verstoringen van de elektrolytenbalans die uiteindelijk uw hart kunnen beïnvloeden.
Oom Rhabdo is oorspronkelijk uitgevonden om licht te werpen op 'het oneigenlijke gebruik van intensiteit', volgens de trainingsgids van CrossFit. Het angstaanjagende beeld van oom Rhabdo is een tekenfilm van een blauwharige clown met gezichtsverf, hijgend van uitputting met organen en bloed dat uit zijn lichaam stroomt, een stel gewichten op de achtergrond.
Sommigen in CrossFit gebruiken deze clowns als een humoristische manier om te bewijzen dat ze hard hebben gewerkt. Maar problemen ontstaan wanneer CrossFit-sporters en hun trainers gewoonweg niet weten wanneer ze de stekker eruit moeten halen of er niet voor kiezen.
"Ik geef ze een kleine sticker [als ze kotsen]", zegt Hollis Molloy, een trainer bij CrossFit Santa Cruz, een van de eerste CrossFit-sportscholen in het land. 'Vroeger gaven we ze overhemden en de beschikbaarheid van het shirt was op.'
Als de meeste sportscholen moeite hebben om hun klanten hard genoeg te laten werken, worstelen CrossFit-sportscholen aan de andere kant van het spectrum. Zoeken naar de woorden "pijn" en "CrossFit" op Twitter levert honderden resultaten op, bijna iedereen prijst de angel die de training biedt. "Er is een atleet naar het punt van ongemak duwen dat uitdagend is," zegt Joe Dowdell, oprichter en CEO van Peak Performance in New York City. "Maar dan trekken we de heerschappij terug. Braken is een teken dat je een punt hebt bereikt wanneer het gewoon te veel is. "
"CrossFitters verdragen brandende spieren en algemene spanning, dus ze zijn gewend om 'het aan te trekken, geef me nog meer'. Het wordt moeilijk om te zeggen oh, dat is pijn, ik moet stoppen ", zegt David Geier, Jr., een orthopedisch chirurg en de directeur van de sportgeneeskunde aan de Medische Universiteit van South Carolina. "Ik denk dat de voordelen van CrossFit opwegen tegen de risico's, maar de risico's zijn reëel."
Hoewel alle oefeningen letsels kunnen veroorzaken, ziet Geier meer blessures met CrossFit vanwege de snelle, high-impact benadering. Bepaalde oefeningen die door CrossFit worden uitgevoerd (met name Olympische liften) moeten met mate worden uitgevoerd. Maar CrossFit predikt duwen naar de rand van elke set, elke rep, totdat er niets meer in de tank is. En hoewel trainen om spierfalen te voorkomen notoir discutabel is, is één ding zeker: regelmatig uw lichaam tot mislukken duwen kan leiden tot ernstige gezondheidsrisico's, zoals rabdomyolyse.
"Ik heb altijd de stelling ingenomen dat training tot falen nutteloze vermoeidheid veroorzaakt", zegt Mark Peterson, een inspanningsfysioloog van de afdeling fysische geneeskunde van de Universiteit van Michigan. "Terwijl vermoeidheid een normaal neveneffect is van bepaalde soorten metabole training, geloof ik niet dat het een tijd of plaats heeft in training voor kracht en kracht."
Het echte gevaar is voor nieuwe atleten, zoals degenen die massaal naar de duizenden CrossFit-faciliteiten op zoek zijn voor een geweldige workout. Mond-tot-mondreclame is krachtig in de CrossFit-gemeenschap en misschien wel het gevaarlijkste element. Terwijl de trainingen door beginners kunnen worden uitgevoerd, kunnen hun onvolwassen spieren niet het verschil zien tussen trainen tot falen en gewoon een goede workout krijgen. De meeste beginners weten eigenlijk niet wanneer "te veel is teveel" en begrijpen de unieke vraag van een trainingssessie niet, zegt Eric Cressey, CSCS, een expert op het gebied van schouder- en letselpreventie en eigenaar van Cressey Performance in Hudson, Massa.
Omdat veel explosieve bewegingen technische vaardigheid vereisen, zegt hij, is het niet aan te raden dat Olympische liften in een vermoeide staat worden voltooid. CrossFit en andere populaire trainingsschema's zoals bootcamps, vertrouwen op training voor overmatige uitputting en falen, en creëren daardoor een kunstmatige perceptie van effectiviteit. "Deze mensen doen misschien een gekke workout en voelen zich geweldig omdat hun endorfines stromen, maar dan worden ze wakker met hun schouder beukende van pijn," zegt Cressey.
Zijn grootste zorg is de techniek die samengaat met de training. "Als je een circuit van 20 minuten ziet met echt lelijke reinigingen en ringdips, zijn het oefeningen die niet goed zijn," zegt hij.
Kan CrossFit ervoor zorgen dat zijn trainers voldoende zijn voorbereid?
Kan de groeiende CrossFit-industrie vertragen om ervoor te zorgen dat haar trainers voldoende voorbereid zijn om hun klanten te trainen? Fotocredit: Klaus Vedfelt / Taxi / Getty Images CrossFit is niet inherent slecht of niet effectief als het goed wordt gedaan. Net als andere trainingsmethodieken daarvoor, is CrossFit een vorm van intensieve training, een efficiënt oefenmodel dat veel mensen heeft geholpen gewicht te verliezen en tegelijk kracht en uithoudingsvermogen heeft verbeterd.
Maar vanwege de grote populariteit hebben veel CrossFit-sportscholen het systeem verdund. Net zoals een aantal CrossFit-atleten voor het eerst in oververmoeiende oefeningen overhaasten in een vermoeide toestand en daardoor in vorm wankelen, zijn CrossFit-coaches en aangesloten maatschappijen bezig met het opzetten van CrossFit-sportscholen en hinken daardoor in vorm.
De problemen komen van onervaren trainers.CrossFit level-1 trainers zijn gecertificeerd na het voltooien van een tweedaags seminar en een examen met 50 meerkeuzevragen. Dat is alles wat je nodig hebt om een CrossFit-sportschool te openen en zoveel mogelijk atleten te trainen als je wilt.
Zach Even-Esh, een CrossFit-trainer bij de ondergrondse Krachttrainer van New Jersey, zegt dat de trainers op niveau 1 net het topje van de ijsberg krabben. "Ze vertellen je op niveau 1 dat dit een inleiding is tot het begrijpen van de basis van waar CrossFit over gaat en dat je het naar een hoger niveau moet tillen," zegt hij. Maar de realiteit is dat iemand met twee dagen onderwijs jouw volgende CrossFit-klas zou kunnen leiden.
Dat wil niet zeggen dat er geen goed ervaren trainers zijn die CrossFit in het hele land coachen, maar met een certificering en affiliatie die zo eenvoudig te bereiken is, raakt het programma verwaterd met onervaren trainers die mensen pijn doen. Cressey stelt voor dat degenen die trainers willen zijn een jaar moeten wachten voordat ze een certificering krijgen. "Als je het zonder enige ervaring hebt, dan ben je een aansprakelijke persoon, geen professional", zegt hij.
De echte vraag is: kan de groeiende CrossFit-industrie langzamer werken om ervoor te zorgen dat haar trainers voldoende voorbereid zijn om hun klanten te trainen? Volgens het hoofdkantoor van CrossFit komen er elke maand 150 aanvragen binnen, wat neerkomt op ongeveer vijf CrossFit-aangesloten sportscholen per dag, ervan uitgaande dat alle aanvragen worden geaccepteerd. Om in het juiste perspectief te plaatsen, in 2006 heeft Starbucks gemiddeld zes winkels per dag opgezet.
CrossFit-trainers en -filialen melden zich eenvoudigweg aan bij een aangesloten partner na ontvangst van hun niveau-1-certificering en betalen vanaf dat moment een maandelijkse vergoeding. Er zijn nooit telefoontjes vanuit het hoofdkwartier die aandringen op vervolgonderwijs of opfriscursussen.
"Het doet de gemeenschap pijn omdat sommige mensen niet naar buiten gaan en zichzelf opvoeden", zegt Even-Esh. En er is geen gebrek aan voortschrijdend onderwijs in de CrossFit-gemeenschap. Het programma biedt training van niveau 2 en speciale seminars op het gebied van kettelbell, mobiliteit, power lifting, hardlopen en meer. De lessen worden in het hele land aangeboden; CrossFit komt naar de coaches, waardoor het overdreven toegankelijk is. Even-Esh zegt dat hij denkt dat het CrossFit-hoofdkantoor zelfs zover zou moeten gaan dat van coaches wordt verlangd dat ze zo nu en dan een speciale certificering krijgen om hun band te behouden.
De hoop bij de CrossFit-gemeenschap is dat deze bewegingsbeweging de groeiende zwaarlijvigheidstrend kan helpen keren door een actievere samenleving te creëren. "Ik herinner me in de begintijd dat Greg [Glassman] zei dat CrossFit-atleten niet worden gevonden, ze zijn gemaakt", zegt CrossFit Santa Cruz's Molloy. En terwijl CrossFit zijn volgers motiveert om te oefenen, is de groeiende angst dat het huidige model en gebrek aan monitoring eerder zal leiden tot het bouwen van kapotte lichamen dan het creëren van een gezondere natie.
