Het menselijk oor is een complex en delicaat orgaan. Hoewel het helpt om het lichaam in balans te houden, is de primaire taak het detecteren en versterken van geluiden. Jammer genoeg kunnen harde geluiden in de omgeving gevoelige oorstructuren beschadigen, wat kan leiden tot tijdelijk en zelfs permanent gehoorverlies.
Oor functie
Uw oor werkt door geluidsgolven in uw omgeving te vangen en deze te vertalen in signalen die uw hersenen kunnen interpreteren. Geluidsgolven reizen door de gehoorgang naar het trommelvlies, waardoor het gaat trillen. De trillingen van het trommelvlies verplaatsen zich naar drie kleine botten in het middenoor, die ze versterken en naar een slakkenhuis in de vorm van het slakkenhuis sturen. Dit is een holle structuur met met vocht gevulde kanalen. Het slakkenhuis is gevuld met een speciale vloeistof die zit onder een elastisch membraan dat het basilaire membraan wordt genoemd. Geluidstrillingen van het middenoor veroorzaken rimpelingen in de cochleaire vloeistof, waardoor de basilicum golft. Zintuiglijke haarcellen bovenop de basilaire bewegen mee, waardoor elektrische signalen worden opgewekt die worden opgevangen door de gehoorzenuw en naar de hersenen worden gestuurd.
Schade
De meest voorkomende oorzaak van gehoorverlies is leeftijd, nauwlettend gevolgd door interne schade als gevolg van blootstelling aan hard geluid. Plotselinge geluiden, zoals een ontploffing, een schot of een knaller, kunnen onmiddellijk gehoorverlies veroorzaken, wat tijdelijk of permanent kan zijn. Bovendien kan aanhoudende blootstelling aan matig harde geluiden, zoals grasmaaiers, elektrisch gereedschap of harde muziek, cumulatief en progressief gehoorverlies veroorzaken.
Schadelijke geluidseffecten
Langdurige blootstelling aan hard geluid beschadigt langzaam de haarcellen - sensorische receptoren voor geluid en lichaamspositie - die op de basilicum van het oor staan. De cellen sturen informatie naar de hersenen via de cochleaire zenuw. Eenmaal beschadigd, regenereren deze cellen niet. Luide geluiden kunnen ook de cochleaire zenuw beschadigen en verhinderen dat deze signalen naar de hersenen sturen. Volgens het National Institute on Deafness and Other Communication Disorders (NIDCD) worden geluiden bij of onder 75 decibel over het algemeen als veilig beschouwd, zelfs bij langdurige blootstelling. Langdurige blootstelling aan 85 decibel of meer kan echter gehoorbeschadiging veroorzaken.
Om dit in perspectief te plaatsen, het geluid van normaal gesprek is ongeveer 60 decibel, zwaar verkeer is ongeveer 85 decibel, je grasmaaier ligt aan 90 decibel en vuurwerk, geweerschoten en rockconcerten variëren van 110 tot 150 decibel.
Identificatie
Als u uw stem moet verheffen om gehoord te worden, kunt u iemand op minder dan een meter afstand van u horen, of klinkt het gedempt of dof na het verlaten van een lawaaierige omgeving, het geluid om u heen is op een potentieel gevaarlijk niveau. Andere tekenen van gevaarlijke blootstelling aan lawaai zijn oorpijn en oorsuizen of oorsuizen. Als u denkt dat uw oren gewend zijn geraakt aan harde geluiden, heeft u mogelijk al gehoorbeschadiging ervaren. Veel mensen zijn niet op de hoogte van gehoorbeschadiging voordat ze zijn getest.
het voorkomen
Oorschade voorkomen door geluid is mogelijk. Als u in een lawaaierige omgeving werkt, moet u tijdens het werk beschermende oordopjes of hoofdtelefoon met ruisonderdrukking dragen. Je moet ook oordopjes dragen tijdens het maaien van het gazon, met behulp van luid elektrisch gereedschap of het bijwonen van een concert. U kunt het gehoor van uw kinderen beschermen door het gebruik van hard speelgoed te beperken en ervoor te zorgen dat het volume van de elektronische apparaten die zij gebruiken laag is.
