Een aanval is een abnormale uitbarsting van elektrische activiteit in de hersenen. Hoewel sommige aanvallen geen symptomen veroorzaken, produceren anderen bewegingen of veranderingen in gedrag, gevoel of bewustzijnsniveau. Wanneer epileptische aanvallen herhaaldelijk voorkomen, duidt dit meestal op een epileptische aandoening of epilepsie. De Epilepsie Foundation schat dat 1 op de 26 Amerikanen op enig moment tijdens hun leven epilepsie zal ontwikkelen. Sommige mensen ervaren vroege waarschuwingssignalen voor een aanval. Er zijn twee soorten waarschuwingen: prodromale symptomen en aura's. Prodromale symptomen treden meestal uren of zelfs dagen vóór een aanval op. Auras komen seconden tot minuten voor het grootste deel van een aanval voor - ze zijn eigenlijk de eerste fase van bepaalde soorten aanvallen.
Prodromale symptomen
Symptomen die zich minstens 30 minuten vóór een aanval voordoen, worden prodromale of premonitiserende symptomen genoemd. Ze beginnen over het algemeen geleidelijk en bevatten vaak emotionele symptomen, zoals prikkelbaarheid of stemmingswisselingen. Moeite met concentreren, vertraagd denken, minder geheugen en slaapstoornissen kunnen ook voorkomen. Prodromale symptomen kunnen ook fysieke symptomen omvatten, zoals vermoeidheid, braken, verhoogde eetlust, zich ongewoon koud of warm voelen en veranderingen in de spraak. Buikpijn en hoofdpijn - vaak vergelijkbaar met migraine - komen relatief vaak voor. Prodromale symptomen kunnen al dan niet doorgaan tot de aanval begint. In een onderzoek onder 100 volwassenen met epilepsie gemeld in het nummer "Seizure" van mei 2009, gaf de helft van de 39 deelnemers die prodromale symptomen vertoonden aan dat ze niet verdwenen waren vóór de aanval.
Aura
Wanneer aanwezig, treedt een aura op vlak voor het grootste deel van een aanval. Het duurt meestal enkele seconden tot een paar minuten voordat de belangrijkste aanval begint. Een aura treedt op wanneer de uitbarsting van elektrische activiteit begint in één gebied van de hersenen voordat deze zich naar andere gebieden verspreidt. Het type symptomen tijdens een aura hangt af van de exacte locatie van deze initiële burst. Beweging of gevoelloosheid van een bepaald deel van het lichaam, moeite met spreken, abnormale geuren, het opmerken van een vreemde smaak in de mond, het horen van een niet-bestaand muzikaal geluid of het voelen van "vlinders" in de maag zijn allemaal voorbeelden van symptomen van aura. Visuele veranderingen, zoals wazig zien of het zien van lichten die niet aanwezig zijn, komen relatief vaak voor. Een gevoel van intense angst of ongewone gevoelens, zoals gevoelens van d? J? vu, kan ook voorkomen.
Belang van waarschuwingsborden
Wanneer mensen met epilepsie waarschuwingssignalen krijgen, zijn ze vaak hetzelfde van inbeslagneming tot aanvallen. Dit kan helpen voorspellen wanneer een aanval op komst is. Wetende dat een toeval kan optreden kan de persoon helpen bij het vinden van een veilige plek om te rusten tijdens de aanval. Het kan zelfs de mogelijkheid bieden om de aanval te voorkomen of een aanval te stoppen terwijl u zich nog in de aura bevindt. Sommige mensen melden dat ze een aanval kunnen voorkomen of stoppen door eenvoudige manoeuvres, zoals wrijven over een specifiek deel van het lichaam. Medicatie-aanpassingen of activering van een apparaat zoals een nervus vagus stimulator bij het optreden van waarschuwingssignalen zijn andere manieren om aanvallen bij sommige mensen te voorkomen of te stoppen.
Volgende stappen
Als u epileptische aanvallen heeft, bespreek dan de mogelijkheid van waarschuwingssignalen met uw arts. Uw arts kan u vragen om een dagboek bij te houden om eventuele symptomen vast te leggen die u opmerkt vóór uw aanvallen. Dit kan u helpen symptomen te identificeren die waarschijnlijk nuttige waarschuwingen zijn. Uw arts zal specifieke informatie verstrekken over wat u moet doen als u vroege waarschuwingssignalen opmerkt. Breng geen medicatieaanpassingen of apparaatactiveringen aan tenzij dit door uw arts is geadviseerd.
Beoordeeld door Mary D. Daley, M.D.
