Hoewel nierbeschadiging niet kan worden teruggedraaid, kunnen veel aspecten van de ziekte symptomatisch worden behandeld. Beginnend met de vroege stadia van de ziekte, ligt de nadruk op de behandeling van symptomen van hypertensie en hoog urine-eiwit. Naarmate de ziekte voortschrijdt, worden nieuwe symptomen zoals bloedarmoede en hoge fosforgehaltes behandeld.
Bepalen welke medicijnen en welke doses het beste zijn, kan maanden van aanpassingen vergen. Dit is een immer evoluerend beeld, dus artsen en patiënten moeten samenwerken om de behandeling te optimaliseren.
ACE-remmers
Angiotensine-converterende enzymremmers, ook wel bekend als ACE-remmers, zijn de eerste verdedigingslinie tegen zowel hypertensie als proteïnurie, die bijna altijd gepaard gaat met chronische nieraandoeningen. De grote meerderheid van de mensen kan ACE-remmers gebruiken zonder bijwerkingen. Volgens NephrologyChannel.com is de meest voorkomende bijwerking - een medicijnhoest - van invloed op 3 tot 5 procent van de patiënten die het nemen.
ARB's
Angiotensine-receptorblokkers, of ARB's, zijn een ander medicijn tegen hypertensie dat vaak wordt ingenomen met ACE-remmers of in plaats van ACE-remmers. Volgens de National Institutes of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases zijn ARB's vergelijkbaar met ACE-remmers, omdat ze ook het urineaccidine verlagen en door de meeste patiënten gemakkelijk worden verdragen.
prednison
Prednison heeft veel bijwerkingen, waarvan ten minste sommige worden ervaren door bijna iedereen die het gebruikt. Prednison kan echter zeer effectief zijn bij het verminderen van ernstig urine-eiwit.
De meeste vaak voorkomende bijwerkingen van prednison zijn gering. MayoClinic.com meldt dat enkele van de minder belangrijke bijwerkingen gewichtstoename, vetherverdeling, emotionele problemen en hyperactiviteit zijn. Meer ernstige bijwerkingen zijn onder meer verlies van botdichtheid en maagulcera.
MayoClinic.com meldt dat prednison ernstige bijwerkingen kan veroorzaken, daarom moeten de voordelen van het voorschrijven ervan worden afgewogen tegen het risico. Veel artsen zullen prednison niet voorschrijven tenzij het urine-eiwit erg hoog is.
Cellcept
Cellcept is de merknaam voor de immunosuppressieve, mycofenolate mofetil. Dit is een relatief nieuw medicijn dat alleen of met prednison wordt gebruikt voor lagere niveaus van urine-eiwit. Veel patiënten die niet reageren op prednison, reageren goed met Cellcept. Volgens een uitgave uit 2008 van "Transplantation Proceedings" is Cellcept ook erg nuttig geweest na de transplantatie. Cellcept is relatief gemakkelijk voor patiënten om te nemen. Een zeer klein aantal patiënten ervaart maagklachten, maar dit verdwijnt na verloop van tijd.
erytropoëtine
Erytropoëtine wordt gebruikt voor de behandeling van bloedarmoede. Volgens de National Institutes of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases is EPO een hormoon dat verantwoordelijk is voor de rijping van rode bloedcellen. Normaal gesproken wordt dit hormoon gemaakt door de nieren. Wanneer de nieren erg littekens krijgen, verliezen ze het vermogen om dit hormoon te maken, dus het moet worden vervangen door synthetische EPO.
Fosforbinders
Nierpatiënten met gevorderde ziekte hebben vaak een hoog fosforgehalte. Dit kan kleine symptomen veroorzaken, zoals jeuk en ernstige symptomen, zoals botverlies. Fosforbindmiddelen kunnen worden gebruikt om overtollig serum te "blokkeren". Vaak zijn deze bindmiddelen niet meer dan een product zoals TUMS. Het calciumcarbonaat in de TUMS bindt zich aan de overmaat fosfor.
