Er zijn 20 verschillende aminozuren in de natuur. Sommigen, essentiële aminozuren genoemd, moeten eten krijgen uit je dieet omdat je lichaam ze niet kan maken. Anderen, niet-essentiële aminozuren genoemd, kunnen worden gesynthetiseerd. Aminozuren verbinden zich in lange ketens om eiwitten te vormen. Elk uniek eiwit heeft een verschillende aminozuursequentie en ketenlengte. Het is deze configuratie die de fysiologische functie van het eiwit bepaalt.
Aminozuurstructuur
Structureel heeft elk aminozuur een centraal koolstofatoom met vier bindingsplaatsen voor andere atomen. Drie van deze aangehechte atomen zijn gemeenschappelijk voor elk aminozuur - één waterstofatoom; één zuurgroep, bestaande uit één koolstofatoom, één waterstofatoom en twee zuurstofatomen; en een aminegroep, bestaande uit één stikstofatoom en twee waterstofatomen. De vierde bindingsplaats, bekend als een zijketen, varieert en is wat elk van de 20 aminozuren die in de natuur worden aangetroffen, uniek maakt. Amino betekent "stikstofbevattend".
Essentiële aminozuren
Je lichaam kan geen essentiële aminozuren maken, dus je moet ze krijgen van het voedsel dat je eet. Er zijn negen essentiële aminozuren: histidine, isoleucine, leucine, lysine, methionine, fenylalanine, threonine, tryptofaan en valine. Als een van deze regelmatig ontbreekt in uw dieet, kunt u de eiwitten die dit nodig hebben niet samenstellen. Dierlijke eiwitten zijn complete eiwitten omdat ze alle essentiële aminozuren leveren. Als u een vegetariër bent, kunt u de essentiële aminozuren krijgen die u nodig hebt door plantaardig voedsel samen te combineren. Het nemen van afzonderlijke aminozuren als supplementen kan de balans verstoren van aminozuren die beschikbaar zijn om verschillende eiwitten te bouwen.
Niet-essentiële aminozuren
Er zijn elf niet-essentiële aminozuren in de natuur. Je lichaam is in staat om deze op zichzelf te synthetiseren, op voorwaarde dat er voldoende toevoer van stikstof en atomen is van koolhydraat- en vetmoleculen. De niet-essentiële aminozuren zijn alanine, arginine, asparagine, asparaginezuur, cysteïne, glutaminezuur, glutamine, glycine, proline, serine en tyrosine.
Voorwaardelijk essentieel aminozuur
Onder bepaalde omstandigheden kan een niet-essentieel aminozuur essentieel worden. Een pasgeboren baby heeft bijvoorbeeld geen volledig ontwikkelde metabole routes voor de synthese van sommige aminozuren. Dus voor baby's zijn slechts vijf aminozuren niet essentieel; baby's moeten de rest van de formule en melk krijgen totdat deze paden volwassen worden. Een ander voorbeeld is wanneer onvoldoende fenylalanine bestaat. Normaal gesproken wordt tyrosine gemaakt van fenylalanine; wanneer het niet beschikbaar is, moet tyrosine afkomstig zijn van voedingsmiddelen in de voeding. Tyrosine wordt ook beschouwd als een conditioneel essentieel aminozuur in fenylketonurie, een aandoening die wordt gekenmerkt door een gebrek aan het enzym dat nodig is voor de omzetting van fenylalanine naar tyrosine.
