"Zoveel kluwens in het leven zijn uiteindelijk hopeloos dat we geen ander passend zwaard hebben dan gelach," zei Gordon Allport, een Amerikaanse psycholoog en een van de grondleggers van de studie van persoonlijkheid. Wetenschappers hebben de neurologische effecten van vrolijk lachen sinds de jaren 1970 bestudeerd. De grondlegger van de gelotologie, de wetenschappelijke studie van de psychologische, fysiologische en neurologische effecten van lachen, was Norman Cousins, die zichzelf als studiegroep gebruikte. Sinds de publicatie van de baanbrekende resultaten van Cousins zijn er talloze andere onderzoeken uitgevoerd. De resultaten wijzen erop dat vrolijk lachen de regulering van hormonen door de hersenen kan stimuleren die de stemming, stress, bloeddruk en immuunresponsen beheersen.
Norman Cousins
Norman Cousins, een leek zonder medische opleiding, was de eerste die suggereerde dat humor de lichamelijke gezondheid kan verbeteren door zijn wonderbaarlijke effecten op de hersenen. Bij de diagnose van spondylitis ankylopoetica, een chronische ontstekingsziekte die de gewrichten in de wervelkolom kan doen samensmelten, heeft Cousins een genezingssysteem uitgevonden dat enorme hoeveelheden vitamine C en humor combineert. Hij herstelde van bijna-verlamming en schreef het boek "Anatomie van een ziekte." Later gebruikte hij dezelfde methode om te herstellen van een hartaanval. Het werk van Cousins is verschenen in het prestigieuze New England Journal of Medicine.
Drukvermindering
Dr. Lee Berk, een immunoloog aan de School of Allied Health and Medicine van Loma Linda University, heeft de effecten bestudeerd van vrolijke lach op de regulatie van hormonen sinds de jaren tachtig. Berk en zijn collega's ontdekten dat lachen de hersenen helpt de stresshormonen cortisol en epinefrine te reguleren. Ze ontdekten ook een verband tussen lachen en de productie van antilichamen en endorfines, de natuurlijke pijnstillers van het lichaam. Zelfs de verwachting dat er iets grappigs aankomt is voldoende om positieve effecten tot stand te brengen, meldt Dr. Berk.
Het beloningssysteem van de hersenen
Humor helpt de hersenen ook om de dopaminegehalten in de hersenen te reguleren, meldt een onderzoeksteam van Stanford in het tijdschrift Neuron van 4 december 2003. Dopamine, ook wel 'het beloningshormoon' genoemd, is een neurotransmitter die de stemming, motivatie, aandacht en leren regelt. Psychologisch triggert dopamine een gevoel van plezier. Het Stanford-team onderzocht de hersenen van 16 studiedeelnemers die cartoons bekeken die eerder als grappig of niet-grappig waren beoordeeld. Ze ontdekten dat de grappige cartoons een cluster van gebieden activeerden in het limbische systeem van de hersenen die cruciaal betrokken zijn bij de regulatie van dopamine. De bevindingen laten zien dat humor niet alleen positieve effecten kan hebben op de gemoedstoestand, maar ook op motivatie en leren.
Lachen en serotonine
Er bestaan geen harde gegevens om te bevestigen of vrolijk lachen direct effect heeft op de serotoninespiegel in de hersenen. Lage niveaus van serotonine in de hersenen zijn gekoppeld aan agressie, angst en depressie. Zowel vrolijk lachen als serotonine zorgen ervoor dat je je goed voelt. Maar de positieve effecten van vrolijk gelach op uw stemming kunnen het gevolg zijn van verhoogde dopamine- en endorfineniveaus en verlaagde niveaus van het stresshormoon cortisol.
Pathologisch gelach
Pathologisch gelach is gelach dat ongepast, ongecontroleerd of los van elke stimulus is. Talloze studies hebben aangetoond dat pathologisch gelach geen positieve effecten heeft op de gemoedstoestand of lichamelijke gezondheid. In feite geloven onderzoekers dat pathologisch gelach het gevolg is van een defect in de dopamine- en serotoninesystemen. Serotonine-heropnameremmers, gebruikt voor de behandeling van depressie, zijn effectief gebleken bij de behandeling van pathologisch gelach, meldt een onderzoeksteam onder leiding van Antonia Damasio, een vooraanstaand expert in emotionele regulatie van de University of Iowa. Het onderzoek naar pathologisch gelach toont aan dat het niet het lachen zelf is dat een positief effect heeft op de gezondheid, maar eerder de onderliggende vrolijkheid van niet-pathologisch gelach.
