Sporters nemen om verschillende redenen deel aan sport, van een hongergevoel voor lichaamsbeweging en competitie tot de vreugde om tot een team te behoren. Coaches kunnen de prestaties van het team verbeteren door voor elke situatie en speler de juiste motivatie te vinden. Specifieke motiverende theorieën bestaan die psychologische concepten toepassen op sport voor meer drive en prestaties.
Extrinsieke motivatie
Extrinsieke motivatie is motivatie die afkomstig is van een externe bron. Een deel ervan is tastbaar, zoals financiële of andere materiële beloningen, waaronder trofeeën of medailles. Tastbare extrinsieke motivatie is niet noodzakelijk ideaal voor atleten die te gefocust zijn op materialisme ten koste van andere aspecten van sport. Immateriële extrinsieke motivatie omvat lof, erkenning en prestatie, wat vaak genoeg kan zijn om atleten te motiveren.
Intrinsieke motivatie
Intrinsieke motivatie komt van binnen de atleet of speler. Het bevat een natuurlijk verlangen om uitdagingen en plezier te overwinnen in de herhaling van een vaardigheid. Deze factoren kunnen atleten eraan herinneren waarom ze aan een bepaalde sport deelnemen - vooral tijdens slopende praktijken. Intrinsieke motivatie wordt vaak het best ondersteund door een reeks doelen, of het nu gaat om verbeterde vaardigheden of overwinningen in competitie.
Theorie van vitaliteit
De theorie van vitaliteit dicteert dat vitaliteit het toekomstige prestatievermogen beïnvloedt. Een atleet heeft een basisvitaliteit waarmee hij kan werken en zal niet ver van dat punt afdwalen. Acties of effecten zijn van invloed op die vitaliteit en kunnen de speler dwarsbomen of voldoen aan de behoeften van de speler. Als een speler bijvoorbeeld extrinsiek gemotiveerd is en er geen lof is, zakt de vitaliteit van de speler weg en verliest hij de motivatie. Evenzo, als een speler een spel leuk vindt en blijft winnen, is haar intrinsieke plezier bevredigd, haar vitaliteit stijgt en ze is gemotiveerd om door te gaan.
Sandwich Theorie
De sandwich-theorie motiveert atleten om te corrigeren of te verbeteren zonder hun gevoel van plezier, trots of inclusie als een gelijkwaardig teamlid te vernietigen. Je kunt deze theorie over jezelf gebruiken door je positieve bijdragen aan je team op te merken. Bij het opstellen van kritiek, de noodzaak van positieve versterking overbruggen. Dit motiveert atleten om de nodige inspanning voor verbetering te leveren omdat aan hun grotere extrinsieke of intrinsieke behoeften wordt voldaan.
Amotivation
Amotivering vindt plaats wanneer spelers gebrek aan motivatie hebben, wat om een paar redenen gebeurt. Soms heeft de speler geen gevoel voor capaciteit en gelooft hij echt niet dat hij in staat is om de vereiste manier uit te voeren. Andere keren begrijpt de speler het verband tussen de vereiste acties en de gewenste uitkomst niet. In deze gevallen kunnen coaches en trainers zelfvertrouwen opbouwen door zorgvuldig vaardigheden te ontwikkelen. Een andere oplossing is om atleten te conditioneren om te begrijpen hoe hun verbeteringen in de techniek hun algemene prestaties of hun team ten goede kunnen komen.
