ADHD wordt meestal gediagnosticeerd in de vroege kinderjaren, vóór de leeftijd van 7, volgens de Mayo Clinic. Een kind jonger dan 5 kan de kenmerken vertonen van ADHD vanaf het begin van de kindertijd. De belangrijkste indicatoren van ADHD bij een jong kind zijn onoplettendheid, hyperactiviteit, impulsiviteit of een combinatie van deze drie kenmerken die zes maanden of langer duren en die bij normale kinderen van dezelfde leeftijd meer uitgesproken en verstorend zijn dan deze kenmerken. De symptomen moeten ook onder veel omstandigheden aanwezig zijn. Een kind dat bijvoorbeeld moeite heeft met voorschoolse of kinderopvang, maar deze symptomen niet thuis of tijdens het spelen met vrienden vertoont, heeft waarschijnlijk geen ADHD.
Onoplettendheid
Kinderen die onoplettendheid vertonen, hebben vaak moeite om op taken te letten en hebben daardoor de neiging om onzorgvuldige fouten te maken. Deze kinderen kunnen projecten niet afmaken en gemakkelijk worden afgeleid, zelfs tijdens het spelen. Kinderen met ADHD kunnen dingen gemakkelijker vergeten dan anderen van hun leeftijd en verliezen vaak dingen, volgens de Amerikaanse vereniging van huisdokters. Ze lijken misschien geen aandacht te schenken, zelfs wanneer iemand rechtstreeks met hen spreekt of instructies geeft en ze moeite kunnen hebben met het verwerken van aanwijzingen of het begrijpen van nieuwe dingen. Jonge kinderen met ADHD schakelen vaak onverwacht van activiteiten en sommige, vooral meisjes met ADHD, vaak dagdromen. Sommige kinderen vertonen alleen de symptomen van onoplettendheid, niet hyperactiviteit of impulsiviteit, en deze kinderen kunnen niet gediagnosticeerd worden als hun gedrag geen voor de hand liggende problemen veroorzaakt, legt het National Institute of Mental Health uit.
Hyperactiviteit
Hyperactiviteit bij kinderen jonger dan 5 jaar met ADHD wordt gekenmerkt door constante beweging en spraakzaamheid. Deze kinderen kunnen extreme moeite hebben om rustig te zitten of kalme taken uit te voeren die concentratie vereisen. Ze rennen vaak rond en proberen alles aan te raken of spelen met dingen die ongepast zijn. Ouders van een jong kind met ADHD kunnen merken dat hun kind bijzonder moeite heeft om deel te nemen aan gezinsactiviteiten die moeten worden zittend of ontspannen, zoals tijdens het eten of wanneer een verhaal wordt gelezen. Ze hebben ook vaak moeite om alleen te spelen. Kinderen met ADHD friemelen en kronkelen vaak als ze gedwongen worden deel te nemen aan rustige activiteiten. Jongens met ADHD vertonen meer kans op hyperactiviteit dan meisjes met ADHD, hoewel de meeste kinderen van beide geslachten met de stoornis kenmerken vertonen van hyperactiviteit, impulsiviteit en onoplettendheid, legt de Mayo Clinic uit.
impulsiviteit
Impulsiviteit gaat hand in hand met hyperactiviteit bij kinderen met ADHD, volgens het National Institute of Mental Health. Kinderen die impulsiviteit vertonen, antwoorden vaak op vragen voordat de vragensteller het vragen heeft gesteld. Ze kunnen moeite hebben met het beheersen van hun emoties en zijn vaak ongeduldig. Impulsieve kinderen kunnen anderen onderbreken tijdens het spreken en kunnen moeite hebben om te wachten op hun beurt, in plaats daarvan hun weg te banen naar het spel van andere kinderen en naar het hoofd van de lijn te duwen wanneer ze horen te wachten. Kinderen die impulsiviteit vertonen, kunnen dit zowel met hyperactiviteit en onoplettendheid als met hyperactiviteit alleen hebben.
