Een softbalspeler hoeft geen lange afstanden af te leggen of bankdrukken kan niet meer dan 300 pond om succesvol te spelen, maar ze moet haar lichaam wel voorbereiden op de ontberingen van het spel. Softbal bestaat uit sprinten en gooien, die beide intensieve spiercontracties en een bepaald niveau van anaërobe fitheid vereisen. Een softbalspeler kan haar conditie verbeteren door regelmatig oefeningen op te nemen. Dit zal een speler helpen haar potentieel te gebruiken en kan mogelijk blessures helpen voorkomen.
Lange slag
Tijdens het laagseizoen en het voorseizoen moet een softbalspeler haar werparm voorbereiden op het competitieve seizoen. Dit omvat het versterken van de arm, vooral de schouder, om te helpen bij het voorkomen van verwondingen door werpen. Dit kan ook helpen de werpsnelheid te verhogen. Regelmatig lange toss spelen is een manier om deze doelen te bereiken. Twee spelers staan tegenover elkaar en spelen een vangst, beginnend op ongeveer 20 meter van elkaar. Na elke 10 tot 20 worpen, beweegt een speler vijf yards terug totdat ze 40 tot 50 yards van elkaar verwijderd zijn.
Progressive Baserunning-boor
De progressieve baserunning-oefening bereidt softbalspelers voor om zo snel mogelijk over de honken te sprinten wanneer ze singles, doubles, triples en indoor-the-park-home runs raken tijdens wedstrijden. Het versterkt de beenspieren, traint het cardiovasculaire systeem en kan de sprinttechniek helpen verbeteren. De spelers vormen een lijn achter de thuisplaat om de oefening te starten. De eerste speler in de sprint sprint van de thuisplaat naar het eerste honk, dan jogt hij naar de achterkant van de lijn, gevolgd door de tweede speler, enzovoort. Wanneer de eerste speler weer op is, sprint ze van de thuisplaat naar het eerste honk en gaat door naar het tweede honk voordat hij naar de achterkant van de lijn jogt. De rest van de spelers doet hetzelfde. Vervolgens rennen ze naar het derde honk en, uiteindelijk, helemaal rond de honken.
Forward-Backward Agility Drill
Softballspelers, met name infielders en outfielders, zouden moeten werken aan het verbeteren van de behendigheid omdat ze vaak moeten versnellen, vertragen en van richting veranderen. De forward-backward behendigheidsboor bereikt dit doel. De oefening wordt uitgevoerd met vijf kegels die op ongeveer vijf w van elkaar zijn uitgelijnd in een letter "W" -vormige configuratie, waarbij de eerste, derde en vijfde kegels de punten vormen aan de bovenkant van de W en de tweede en vierde kegels de punten vormen bij de bodem. Een speler begint bij de eerste kegel, backpedalen diagonaal naar de tweede kegel, sprint diagonaal naar de derde kegel, backpedals naar de vierde kegel en tenslotte sprint door de vijfde kegel.
