Per definitie is softbal geen contactsport, waardoor spelers snel letsel kunnen oplopen. Toch, vanwege de frequente herhaling van de sport van beweging en combinatie van hoge snelheidsvaardigheden - met name pitching, hardlopen, fielding en slaan - komen softbalverwondingen vaak voor en kunnen ze variëren van mild tot ernstig. Terwijl verstuiking en verrekkingen deel uitmaken van de meeste atletische activiteiten, kan langdurig overmatig gebruik van bepaalde spieren meer uitgesproken schade op lange termijn aan softballspelers veroorzaken.
Acute verwondingen
Acute verwondingen komen van een specifiek incident op het veld. De meeste acute verwondingen zijn niet ernstig, tenzij ze een botsing tussen spelers inhouden of een speler wordt geraakt door een geslagen of gegooide bal.
De meest voorkomende acuut softballetsel treedt op in de onderste helft van het lichaam, inclusief enkelverstuikingen en gedraaide knieën als gevolg van het rennen van de basissen of het veldballen van de bal. Een ernstiger acute verwonding betreft het scheuren van een voorste kruisband - gelegen in de knie. Hoewel een operatie dit letsel kan herstellen, kan de hersteltijd lang zijn.
Letsels overmatig gebruik
Overbelastingsblessures komen vaker voor in softbal, en ze zijn potentieel ernstiger. Wanneer een bepaalde spier, pees of combinatie van spieren en pezen herhaaldelijk wordt gebruikt, kan dit letsel veroorzaken. De meest voorkomende overbelastingsblessure - vaak gezien bij kruiken - is een peesontsteking met rotatorcuff, die de schouder beïnvloedt. Kniepeesontsteking is ook een veelvoorkomende verwonding, die het gevolg is van het bonzen van de knieën van een speler van loopbases en veldwerk.
Vroegtijdig worden overbelastende letsels behandeld met lichtere werkbelastingen, rust- en ontstekingsremmende medicijnen. Als overbelastingsletsels niet vroegtijdig worden opgevangen, of als ze blijven bestaan, kunnen ze permanente schade aan het lichaam van een speler veroorzaken.
Veiligheids uitrusting
Een van de beste manieren om softballetsel te voorkomen, is door je lichaam te beschermen terwijl je op het speelveld bent. Juiste battinghelmen met gezichtsbeschermers kunnen ernstig hoofd- of gezichtstrauma van geslagen ballen of verkeerd behandelde vleermuizen voorkomen. Mondbeschermers worden ook aanbevolen. Catchers moeten te allen tijde veiligheidsuitrusting dragen vanwege de nabijheid van gegooide ballen en swingende vleermuizen.
Veilige speelomgevingen
Spelers moeten niet alleen worden uitgerust voor veiligheid, maar ook voor het speelveld. De buitenmuren moeten goed worden opgevuld om letsel voor spelers die geslagen ballen naaien te minimaliseren. Spelers verliezen vaak de buitenmuur uit het oog tijdens het hardlopen van ballen; opvulling kan enige steek uit de daaropvolgende botsing halen. Bovendien moeten palen die zich in een vuile grond bevinden beklede basissen hebben om botsingen te voorkomen, en hekken rond het speelveld mogen geen scherpe randen hebben.
Rekken en opwarmen
Misschien zijn de meest over het hoofd gezien wegen om blessurevrij te blijven zich uitrekken en opwarmen voordat je gaat spelen. Het starten van een spel of een oefening met strakke, koude spieren versterkt het blessurerisico dramatisch. Drie eenvoudige stukken - de rollende knie van de liggende knie, de elleboogvormige rotator en de draaiende pols - kunnen verschillende belangrijke spiergroepen losmaken die bij het rennen, stampen en slaan betrokken zijn. Door deze stukken te combineren met enkele momenten van vangen en lang werpen, kan een groot aantal verwondingen ooit voorkomen.
